120139451

BIBLIOTEKA GŁÓWNA UNIWERSYTETU GDAŃSKIEGO 19

Pierwszy plan zakładał budowę systemu modularnego traktującego każdy z oddziałów Biblioteki jako zamkniętą całość. Po pewnym bliżej niesprecyzowanym czasie, moduły te miały być połączone i ujęte w spójny, zintegrowany system biblioteczny. Zakładano, że użyty będzie wyłącznie sprzęt klasy PC.

W lutym 1988 r. ścisła współpraca bibliotekarzy i informatyków zaowocowała powstaniem dokumentu „Założenia do pierwszego etapu komputeryzacji BG UG”. Przedstawiono tam m.in. rodzaj i rozmieszczenie sprzętu w Bibliotece i jej filiach, w dalszym ciągu podporządkowując wszystko koncepcji modularnej.

Tymczasem czekając na przyznanie środków z budżetu, które sfinansować miały realizację opisanego przedsięwzięcia, rozpoczęto nieduże prace projektowo-wdrożeniowe, które służyć miały zapoznaniu się z możliwościami mikrokomputera w bibliotece. W niedużym zespole (początkowo 3 osoby, później 2) stworzono bazę danych o wydawnictwach statystycznych w BG UG, a następnie bazę akcesji dla czasopism zagranicznych. W obu przypadkach użyto oprogramowania Mikro ISIS, a jako format danych przyjęto PO-LMARK-a i FOKĘ, otrzymane dzięki życzliwości bibliotek, w których one powstały.

Traktowano te przedsięwzięcia przede wszystkim dydaktycznie: zainicjowały one proces porozumiewania się informatyków z bibliotekarzami Tego rodzaju prace zmusiły tych ostatnich do zapoznania się z pojęciem formatu danych i sposobami projektowania baz danych od strony warsztatu bibliotecznego. Informatycy zaś musieli głębiej wniknąć w ogranizację pracy Biblioteki i nauczyć się formułować wymagania, pytania i przedstawiać rozwiązania w języku zrozumiałym dla pracowników BG UG wcześniej nie mających nic wspólnego z komputeryzacją.

Jako efekt wspólnej pracy kierowników oddziałów BG UG i informatyków powstało opracowanie „Analiza systemowa BG UG”. Przedstawiono w nim Bibliotekę jako spójny system — ciąg procesów wzajemnie się uzupełniających i warunkujących. Do takiego spojrzenia na proces biblioteczny przyczyniła się seria wykładów poświęconych właśnie analizie systemowej.

Tak więc bibliotekarze i informatycy uczyli się wspólnie, wypracowywali formy porozumiewania się. Jednakże nie tylko wspólne projekty były efektem zdobywania nowych doświadczeń. Coraz częściej, zwłaszcza ze strony informatyków — którzy, nabywając nowe doświadczenia, obserwując złożoność i wyraźną współzależność wszystkich procesów bibliotecznych, małą efektywność dotychczasowych prac — padały głosy postulujące zakupienie nowoczesnego zintegrowanego systemu bibliotecznego. Do krytyki przyjętego wcześniej planu w dużej mierze przyczyniła się obserwacja poczynań za granicą, gdzie tak pojęta komputeryzacja bibliotek nie wytrzymała próby czasu. Amatorskie tworzenie systemów bibliotecznych na użytek własny po kilku latach prób oceniono jako nieopłacalne i nieefektywne.