rzecz eliminowania stanu zagrożenia rośnie kultura bezpieczeństwa. Z drugiej strony kultura bezpieczeństwa jednostki wpływa bezpośrednio na kulturę bezpieczeństwa organizacji, ta z kolei kształtuje kulturę bezpieczeństwa społeczeństwa (rysunek 1.4).
Rysunek 1.4. Uniwersalne ujęcie kultury bezpieczeństwa Źródło: opracowanie własne.
Koncepcja kultury bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie pojawiła się w literaturze przed kilkunastu laty. Jednak jej początki sięgają lat dwudziestych XX stulecia, kiedy zauważono, że zakład pracy jest organizacją społeczną, która generuje własne normy, wartości, sposoby postępowania. W latach osiemdziesiątych XX wieku zaczęto traktować przedsiębiorstwa jako organizacje posiadające własną, specyficzną dla siebie kulturę.43 Kultura bezpieczeństwa, jest to zbiór niepisanych reguł postępowania ogółu, czyli w przypadku zakładu pracy - wszystkich pracowników, zarówno kierownictwa, dozoru średniego szczebla, jak i pracowników szeregowych; stanowi więc podzbiór ogólnej kultury organizacji, a jej formowanie jest etapem długookresowym, wielowymiarowym i ciągłym, obejmującym swym zasięgiem całość struktury przedsiębiorstwa. Mając na względzie jej rozległy obszar oddziaływania, należy przedsięwziąć szereg środków technicznych, organizacyjnych i prawnych, by osiągnąć zadawalający jej poziom. Kumulacja wysiłków w dążeniu do zagwarantowania wysokiej kultury bezpieczeństwa powinna leżeć w gestii zainteresowania zwłaszcza kierownictwa najwyższego szczebla, gdyż to na nich spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo na terenie całego przedsiębiorstwa.
43 M. Milczarek, Kultura bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie - nowe spojrzenie na zagadnienia bezpieczeństwa pracy „Bezpieczeństwo Pracy" 2000 nr 10, s. 17.
19