Do niepokojących objawów, będących manifestacją stanu zagrożenia życia u dzieci zaliczamy:
• ze strony układu oddechowego; przyśpieszony i spłycony oddech lub bezdech, stękanie, nadmierny wysiłek oddechowy z uruchomieniem dodatkowych mięśni oddechowych, zapadanie się skrzydełek nosa w trakcie oddychania, nieprawidłowe odgłosy oddechowe, • ze strony układu krążenia; czynność serca HR > 180 /min. lub HR < 80 /min. u dzieci poniżej 1 roku życia lub czynność serca HR > 160/min. lub HR < 60/min. u dzieci powyżej 1 roku życia, spadek ciśnienia tętniczego, sinica, pocenie się,
o ze strony układu nerwowego: zaburzenia świadomości, drgawki, obniżenie napięcia mięśniowego.
Postępowanie z dzieckiem w stanie zagrożenia życia obejmuje przede wszystkim zapewnienie drożności dróg oddechowych i prawidłowej wymiany gazowej. Jak najszybciej w przypadku identyfikacji takiego dziecka należy wezwać pomoc.
Ze względu na szybką utratę ciepła u dziecka, np. we wstrząsie - należy takiemu pacjentowi zapewnić komfort cieplny.
Obowiązkowo należy przestrzegać ułożenia dziecka w odpowiedniej pozycji. Dziecko z dusznością powinno być w pozycji półsiedzącej, natomiast z cechami wstrząsu w pozycji leżącej. Pacjenci pediatryczni nieprzytomni w celu zapobiegnięcia zachłyśnięciu powinni leżeć w pozycji bezpiecznej.
Dziecku należy zapewnić komfort psychiczny - nie wolno rozdzielać go z opiekunem. W przypadku zatrzymania krążenia należy przystąpić do czynności resuscytacyjnych zgodnie z algorytmem BLS dla dzieci.
134