podobojczykowcj wykonuje się także w celu wykonania pomiaru ciśnienia ż.yinego. a także aby np. wprowadzić do prawej części serca, przez ż. główną górną, rozrusznik (cewnikowanie prawej części serca).
Żyła szyjna zewnętrzna {venajugularis extema) powstaje z połączenia ż. potylicznej z ż. uszną tylna, połączenie to ma najczęściej miejsce za małżów ina uszną.
Wstrzykniecie leku do żyły szyjnej zewnętrznej jest często wykonywane przy braku możliwości wykonania iniekcji do żyl kończyn górnych. Aby spowodować lepsze wypełnienie się i uwidzocznicnic / szyjnej zewnętrznej, dobrze jest ucisnąć ją kciukiem jednej ręki. jednocześnie napinając pozostałymi palcami skórę w obrębie dołu nadobojczykowego większego. Z powodów psychologicznych należy jednak u dorosłych pacjentów unikać wstrzyknięć do naczyń szyjnych, ponieważ budzą one znacznie większa obawę niż iniekcje do powierzchownych żył kończyn. U dzieci wstrzyknięcie leków do żż. szyjnych zewnętrznych lub do powierzchownych żył głowy są wykonywane znacznie częściej. Wiąże się to wyraźnie szybszym rozwojem naczyń w obrębie głowy i szyi w porównaniu z. naczyniami krwionośnymi kończyn. W razie wstrzyknięć do żż szyi i głowy u dzieci nie trzeba stosować dodatkowego ucisku w celu ich uwidocznienia. Obawiające się zabiegu dzieci najczęściej krzyczą ze strachu, w związku z czyni ciśnienie wewnątrz klatki piersiowej wzrasta, a to powoduje, że żyły powierzchowne są dobrze wypełnione.
17 Zespól zatoki tętnicy szyjnej i odruch zatoki tętnicy szyjnej
Zatoka tęt. szyjnej (sinus camticus) znajduję się w jej górnym, najczęściej najszerszym odcinku, w miejscu rozdwojenia t. szyjnej wspólnej (bifurcatio carotidis). W ścianie zatoki t. szyjnej znajdują się zakończenia nerwowe zwane presoreceptorami - rejestrują ciśnienie tętnicze krwi. Pobudzenia dośrodkowe przebiegają drogą nerwu językówo-gardlowego (IX) do ośrodka naczynioruchowego znajdującego się w obrębie rdzenia przedłużonego. Jeśli ciśnienie tętnicze krwi jest zbyt wysokie . to z. ośrodka naczynioruchowego wysyłane są na obwód bodźce, wiedzione we włóknach przywspólczulnych. powodujące zwolnienie czynności serca. Impulsy biegnące we włóknach wspólczulnych doprowadzają do poszerzenia światła naczyń krwionośnych.
Odruch z zatoki t. szyjnej (powodujący spadek ciśnienia tętniczego krwi i zwolnienie akcji serca) można wywołać mechanicznie, masując kciukiem zatokę szyjną na wysokości górnego brzegu chrząstki tarczowatej. W czasie walki bokserskiej cios zadany w okolicę zatoki szyjnej powoduje u tak trafionego zawodnika utratę przytomności (nokaut, k.o.).
Zespól zatoki t. szyjnej występuje w razie nadpobudliwości umiejscowiony cli w niej presorcccplorów Nawet nieznaczne podrażnienie zatoki t. szyjnej (np. za ciasny kołnierzyk koszuli lub bluzki ńp.) może doprowadzić u niektórych osób do omdlenia (syncope; gr. syncope = utrata przytomności, omdlenie).
18. Kark
Kark rozciąga się:
-granica górna, kresa karkowa górna (linea nuchac superior)
-granica boczna: brzegi mięśnia czworobocznego
-granica dolna: linia pozioma przebiegająca przez, wyrostek kolczysty C
Unaczynienic i unerwienie pizy planowaniu chirurgicznego otwarcia jamy ciała z dostępu od tylu lub tylno-bocznego. a także przy tworzeniu uszypulowanych płatów w chirurgii rekonstrukcyjnej.
Najczęstsze są złamania kręgów szyjnych.
-wypadki samochodowe - przy urazie odrzutowym głowa zostaje rzucona nad oparciem do przodu i do
tylu
-skok na głowę do płytkiej wody - złamania atlasu
-powieszenie - często pękają luki kręgowe i/lub ulega zwichnięciu kręg obrotowy.
- ponadto najczęściej dochodzi do złamania trzonu kręgu - wtedy ma kształt trójkątny (l/w kręg klinowy), a nic czworokątny
- złamania kręgów są szczególnie niebezpieczne, gdy dochodzi do uszkodzenia rdzenia kręgowego porażenie poprzeczne
- złamanie niestabilne, to takie gdy dochodzi do uszkodzenia przyległych kiążków między kręgowy eh