1464647522

w literaturze przedmiotu jako ogól instytucji prawnych, norm, dyspozycji i motywacji społecznych, wywierających znaczący wpływ na przedsiębiorczość, specjalizację, tworzenie wartości, jak również współpracę oraz rozwój ekonomiczny we współczesnym świecie¹.

Celem niniejszego opracowania jest przede wszystkim zaprezentowanie instytucji współpracy międzysektorowej i jej specyfiki - głównie z punktu widzenia jednostek samorządu terytorialnego, jak również przegląd istniejących w Polsce w tym obszarze możliwości organizacyjno-prawnych.

1. Pojęcie współpracy międzysektorowej

Każda społeczność ludzka może być traktow'ana jako mechanizm gospodarczy kreowany przez określone instytucje stanowiące regulatory' życia społecznego. Pojęcie „instytucji”, zwłaszcza w obszarze polityki społecznej, utożsamiane jest z ograniczeniami, będącymi wytworem człowieka, których celem jest strukturalizacja ludzkich interakcji, lub określonymi nawy kami myślowymi i sposobami pojmowania zjawisk, które kierują ludzkim życiem. Są to więc swoiste ograniczenia zbioru indywidualnych wyborów, ustalające „reguły gry” w danej rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Oznacza to, że wymiana rynkowa i działalność gospodarcza mogą być realizowane tylko w odpowiednim otoczeniu instytucjonalnym². Współczesne społeczeństwo jest bowiem społeczeństwem instytucji, gdyż obecnie .każde zadanie realizowane jest w instytucji i przez insty tucję”³. W literaturze przedmiotu pojęcie instytucji występuje zarówno w ujęciu prawnym, ekonomicznymi, jak i finansowy m. W znaczeniu prawnym instytucjami są wszelkie reguły postępowania oraz zachowania ustanowione zwyczajem i akceptowane społecznie, co w efekcie wprowadza je w obszar danego ustawodawstwa. Z drugiej strony, z punktu wadzenia ekonomicznego, instytucje oznaczają grupy osób złączonych wspólnymi celami z organizacjami lub systemami ustanowionymi do osiągania tych celów, jak również - w ujęciu finansowym -znaczące jednostki w systemie gospodarczym. Oznacza to, że instytucje można postrzegać w jednym z trzech wymiarów, a mianowicie jako⁴:

-    normy, pozwalające na wyróżnienie instytucji formalnych i nieformalnych;

-    rynki rozumiane jako mechanizmy regulujące zachowania podmiotów gospodarujących;

-    organizacje powstające jako efekt wspólnego dążenia ludzi do zaspokojenia określonych potrzeb.

Instytucje stanowią również szeroko rozumiane reguły i prawidłowości rządzące współpracą międzypodmiotową⁵. Współpraca pomiędzy różnymi organizacjami staje się w obecny ch czasach stałym elementem ich funkcjonowania i współistnienia. Wynika to przede wszystkim z faktu, że współczesne wyzwania, oczekiwania i sposoby zaspokajania potrzeb publicznych są coraz bardziej skomplikowane i powiązane ze sobą, co wymaga stosowania podejścia zintegrowanego oraz wielopoziomow ego. Będąca przedmiotem niniejszego

11

1

Por. J.W. Bossak, Instytucje, rynki i konkurencja we współczesnym świecie, Szkoła Główna Handlowa. Warszawa 2008. s. 21.

2

Por. M. Marciniszyn, Instytucje rynku pracy. Polska na tle państw Unii Europejskiej, Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego, Warszawa 2005. s. 1-17; A. Alińska, Instytucje mikrofinansowe w lokalnym rozwoju społeczno-gospodarczym. Szkoła Głów na Handlowa, Warszawa 2008. s. 22; P. Hensel. Transfer wzorców zarządzania. Studium organizacji sektora publicznego. Dom Wydawniczy ELIPSA. Warszawa 2008. s. 28.

3

   P.F. Drucker, Zarządzanie w czasach burzliwych. Nowoczesność Sp. z o.o.. Warszawa 1995, s. 207-208.

4

   Por. H. Mortimer-Szymczak, Z. Kazimierczak, M. Lisiecki, Instytucje rynku pracy. Urząd Rady Ministrów, Biuro ds. Integracji Europejskiej oraz Pomocy Zagranicznej, Warszawa 1993, s. 7; J. Wilkin, Budowa instytucji wspierających rozwój wsi i rolnictwa w kontekście integracji z UE, [w:] Wieś i rolnictwo. Perspektywy rozwoju. Szkoła Głów na Handlow a. Warszawa 2002. s. 204.

5

   A. Szczepaniak, Rozwój gospodarczy w świetle ekonomii instytucjonalnej, „Zagadnienia Ekonomiczne" 2006, nr 5, s. 101.