1468551116

11

Wszystkie przypisy muszą znaleźć się w bibliografii załącznikowej. Wykazy przypisów zwykle uszeregowane są alfabetycznie według pierwszego elementu (autora lub pierwszego wyrazu tytułu, jeśli jest więcej niż trzech autorów bądź autor jest nieznany).

8.2.4.1.1.1. Odsyłacze (odnośniki)

Przypisy łączy się z tekstem za pomocą odsyłaczy (odnośników) liczbowych. Odsyłacze powinny mieć liczbę ciągłą w całej pracy, lub w obrębie każdego rozdziału, lub w ramach każdej strony. W tekście umieszczamy je przed znakami przestankowymi z wyjątkiem cudzysłowów, nawiasów i pytajników¹. W tekście i w przypisie piszemy je o jeden poziom tekstu wyżej niż dany wiersz.

PRZYKŁAD

TEKST

Środowiskami szczególnie sprzyjającym manipulacjom tożsamością są MUD-y (Multi Users Dungeons)¹. Znaczną część graczy stanow ią nastolatki².

PRZYPIS

¹ Wallace P.: Psychologia Internetu. Thim. Tomasz Homowski. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS 2001. ISBN 83-7301-075-0.

²Turkle S.: Tożsamość w epoce Internetu. W: Rosińska Zofia: Blaustein. Koncepcja odbioru mediów . Warszawa: Prószyński i S-ka 2001, s. 133-141.

8.2.4.1.1.2. Skróty w przypisach (tamże; ibidem; op. cit.; tenże; cyt. za; itp.)

W przypisach bibliograficznych, stosujemy następujące skróty:

■ Jeśli następujące po sobie przypisy dotyczą tej samej pracy, to zamiast pełnego opisu stosuje się skrót „Tamże” (łac. Ibidem skrót Ibid.) i numer strony. Gdy przypis dotyczy tej samej strony, co poprzedni, pisze się tylko „Tamże”².

1

   Siwiński Wiesław: Metody badań pedagogicznych w dziedzinie kultury fizycznej i turystyki. Wyd. 2 uzup. Poznań: Wydaw. AWF 1997. ISBN 0303-5107

2

   Antczak Mariola, Nowacka Anna: Przypisy, powołania, bibliografia załącznikowa. Jak tworzyć i stosować. Podręcznik. Warszawa: Wydawnictwo SBP 2008, s. 79.