1468551117

12

PRZYKŁAD:

²    Tauber R. D., Siwiński W.: Pedagogika czasu wolnego. Wyd. 2 uzup. Poznań: Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Gastronomii 2002. ISBN 83-908-480-0-7.

³    Tamże, s. 70.

■    Jeśli w pracy cytuje się kilka dzid tego samego autora, wówczas po raz pierwszy podajemy pełny opis bibliograficzny, gdy po raz kolejny powołujemy się na to samo dzieło, wtedy powtarzamy nazwisko i imię autora cytowanego, tytuł lub początek tytułu oraz numer odpowiedniej strony⁸.

PRZYKŁAD:

¹    Lisicki T.: Aktywność ruchowa studentów. Potrzeby społeczne - stan - warunki realizacji. Gdańsk:

Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu 2004. ISBN 83-89227-51-7.

²    Grad J., Karczmarek U.: Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu. Poznań:

Wydawnictwo Naukowe UAM 2005. ISBN 83-232-1471-9.

³    Lisicki T.: Aktywność ruchowa studentów, s. 56.

■    Jeśli przypis odsyła do dokumentu wymienionego w jednym z wcześniejszych przypisów i jest to jedyny wykorzystany dokument autora cytowanego w pracy, wówczas piszemy nazwisko i imię autora cytowanego, następnie skrót: dz. cyt. (dzieło cytowane), lub wyd. cyt. (wydanie cytowane), lub op. cit. (opus citatum), lub jw. (jak wyżej), lub u. s. (ut supro)⁹.

PRZYKŁAD

¹    Siwiński W.: Współczesne problemy turystyki i rekreacji w badaniach empirycznych nauk społecznych.

Warszawa: ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna 2007. ISBN 978-83-60197-40-0. ’

²    01iver P.: Jak pisać prace uniwersyteckie. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999. ISBN 83-08-02889-6.

³    Siwiński W.: op. cit., s. 42.

■    Jeśli cytujemy kolejne dzido tego samego autora, co w przypisie poprzedzającym, wówczas stosujemy skróty: dla autora „Tenże” (łac. Idem), dla autorki „Taż” (łac. Eadem), dla autorów lub autorek „Tychże”¹

PRZYKŁAD

¹    Siwiński W.: Współczesne problemy turystyki i rekreacji w badaniach empirycznych nauk społecznych.

Warszawa: ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna 2007. ISBN 978-83-60197-40-0.

²    Tenże: Wprowadzenie do teorii czasu wolnego i rekreacji ruchowej. Poznań: „Ławica” 1996. ISBN 83-86080-

41-8.

■ Jeśli cytujemy dzido cytowane przez innego autora, to należy podać opis bibliograficzny dzida, z którego zaczerpnięto cytat, wstawić skrót „cyt. za” (lub łac.: cit. per), następnie podać opis bibliograficzny dzida, za którego pośrednictwem cytujemy¹ .

PRZYKŁAD

¹ Kamiński A.: Czas wolny i jego problematyka społeczno wychowawcza. Wrocław: Zakl. Nar. im. Ossolińskich 1965, s.127. Cyt. za Pięta J.: Pedagogika czasu wolnego. Warszawa: ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna 2008, s. 49.

⁸    Tamże, s. 80.

⁹    Tamże, s. 78, 80.

¹⁰    Tamże, s. 81.

¹¹    Tamże, s. 81.