1468551352

Lata 1953-1954

W r. 1953 została zorganizowana w Instytucie Spawalnictwa I Ogólnopolska Narada Spawalnicza poświęcona zagadnieniom kontroli robót spawalniczych, a w dniach 18-19 maja 1954 r. następna taka impreza poświęcona tematowi spawalniczych materiałów dodatkowych. Ustaliła się tradycja takich corocznych ogólnokrajowych spotkań spawalników (co drugi rok z udziałem gości zagranicznych) i w dalszych latach w postaci organizowanych w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Mechaników Polskich tzw. Krojonych Naukowo-Technicznych Konferencji Spawalniczych, odbywanych corocznie w różnych ośrodkach kraju.

Z końcem 1953 r. rozpoczęto zabiegi o rozbudowę Instytutu Spawalnictwa i zorganizowanie w nim biura konstrukcyjnego projektującego nowoczesne urządzenia spawalnicze oraz warsztatów wykonujących prototypy tych urządzeń. Sprawa trafiła na dobry grunt w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, gdzie podjęto kroki dla wygospodarowania w r. 1954 odpowiednich nakładów inwestycyjnych i etatów na ten cel.

W jesieni 1953r. udało się nawiązać kontakt ze Spawalniczym Instytutem Badawczym (VUZ) w Bratysławie. Tygodniową wizytę złożył tam dyr. J. Pilarczyk w towarzystwie inż. Z. Szczecińskiego. Bezpośrednim wynikiem tej wizyty był staż konstruktorski inż. R. Korkiewicza oraz oddelegowanie inż. Karola Śniegonia na 9-miesięczne spawalnicze studium podyplomowe prowadzone przez VUZ wespół z Politechniką w Bratysławie, co stanowiło w Instytucie Spawalnictwa pierwsze zagraniczne staże naukowe. Stwierdzono także duże zaangażowanie VUZ w działalności kon-strukcyjno-rozwojowej dla przygotowania produkcji nowoczesnych urządzeń spawalniczych w wyspecjalizowanych zakładach przemysłowych, a nawet w podejmowaniu własnego nytwór-stwa tego sprzętu. Potwierdziło to słuszność wysiłków kierownictwa Instytutu Spawalnictwa zmierzających do stworzenia w Instytucie bazy konstrukcyjno-prototypowej nowoczesnych urządzeń spawalniczych. Wysiłki te doprowadziły do pojawienia się w dn. 30 stycznia 1954r. Uchwały Rady Ministrów Nr 36/54 w sprawie reorganizacji i nadania statutu Instytutowi Spawalnictwa. Na podstawie tej Uchwały w dniu 1 października 1954 r. został powołany do życia przy Instytucie Spawalnictwa Zakład Konstrukcji Sprzętu i Urządzeń Spawalniczych pod kierownictwem mgr inż. Romana Korkiewicza, a w dniu 1 stycznia 1955 r. Zakład Prototypów Urządzeń Spawalniczych pod kierownictwem inż. Stefana Cieszewskiego. Zakłady te mieściły się początkowo w improwizowanych pomieszczeniach, ale w latach 1955-1959 zostały zbudowane dla nich 3 hale warsztatowe wraz z pracowniami konstruktorskimi i pomieszczeniami magazynowymi, o łącznej powierzchni 1.700m².