1468551359

Lata 1946-1952

Państwowi/ Instytut Spawalniczy został wprawdzie nominalnie utworzony w marcu 1945 r., ale przez szereg pierwszych lat, właściwie do 1949 r. istniał raczej jako instytucja szkolenia spawaczy, a nie instytut naukowo-badawczy. W tych latach pracując w niesłychanie trudnych warunkach lokalowych (Instytut mieścił się początkowo w 5-ciu pokojach w gmachu Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych w Katowicach) i w stałej walce z trudnościami finansowymi (były okresy, że pracownikom wypłacano pobory z wpływów za wykonane usługowe prace spawalnicze) udało się wyszkolić corocznie setki spawaczy tak bardzo potrzebnych w odbudowie zrujnowanego wojną kraju i dla rozbudowującego się przemysłu. Niemniej jednak w r. 1948 Instytut posiadałjuż w Katowicach warsztat szkoleniowy z 22 stanowiskami spawania łukowego i 40 stanowiskami spawania gazowego.

W dniu 1 czerwca 1947 r. dotychczasony Państwowy Instytut Spawalniczy został jako Hutniczy Instytut Spawalniczy podporządkowany Centralnemu Zarządowi Przemysłu Hutniczego w Katowicach, w związku z czym znacznie poprawiła się jego sytuacja finansowa. Instytutowi przydzielono odpowiedni teren w Gliwicach przy ul. BI Czesława 16/18 oraz kredyty inwestycyjne, co umożliwiło podjęcie natychmiast prac adaptacyjnych zastanych na tym terenie poniemieckich zabudowań na warsztaty szkolenia spawaczy i pomieszczenia laboratoryjne. Zastane pomieszczenia to budynek jednopiętrowy (fot. 5), który należało w pierwszym rzędzie nybu-rzyć dla umożliwienia zbudowania w tym miejscu budynku biurowego Instytutu i budynek piętrowy usytuowany nieco głębiej frontem do ul. Bł. Czesława (fot. 6), którego pomieszczenia służyły w latach 1947-1950jako biura Instytutu, a także jako kwatera dyr. B. Szuppa i kilku pracowników personelu inżynierskiego.

Fot. 4. Teren przyszłej lokalizacji Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach przy ul. Bł. Czesława 16/18