W okresie międzywojennym istniało w Polsce Stowarzyszenie Rozwoju Spawania i Cięcia Metali, którego działalność polegała w pierwszym rzędzie na zawodowym szkoleniu spawaczy i popularyzowaniu spawania. W miarę rozwoju spawalnictwa narastające zagadnienia zaczęły przerastać zakres prac Stowarzyszenia i z tego względu noszono się z zamiarem przekształcenia Stowarzyszenia w Instytut Spawalniczy w główną siedzibą w Warszawie. Wojna temu przeszkodziła. Stowarzyszenie przestało istnieć, majątek centrali Stowarzyszenia w Katowicach został zabrany przez niemiecką instytucję „Schweisstechnische Lehr- und Versuchsanstalt", a oddział warszawski uległ w czasie powstania całkowitej zagładzie.