Załącznik II podaje sposób obliczania energii elektrycznej uzyskiwanej w procesie kogeneracji wg następujących zasad:
a) Jeżeli sprawność całkowita elektrociepłowni gazowo-parowej oraz parowej upustowo-kondensacyjnej wynosi co najmniej 80%, a dla pozostałych jednostek wymienionych w załączniku I osiąga co najmniej 75% to całkowita roczna produkcja energii elektrycznej stanowi produkcję w kogeneracji,
b) W przeciwnym przypadku wykorzystuje się do obliczeń produkcji elektryczności w kogeneracji wskaźnik skojarzenia oraz ilość ciepła wytworzoną w kogeneracji; załącznik zawiera „domyślne” wartości wskaźnika skojarzenia, które można użyć w przypadku braku faktycznej wartości eksploatacyjnej.
Załącznik III wprowadza definicję wskaźnika PES (względna oszczędność energii pierwotnej) oraz kryteria wysokosprawnej kogeneracji:
> PES>10% dla jednostek kogeneracyjnych poza małą- i mikro-kogeneracją,
> PES>0 w małej - i mikro-kogeneracji,
Uwagi odnośnie ujednoliconych sprawności referencyjnych zawarto w omówieniu dokumentu 6. Omówienie wskaźnika PES znajduje się w załączniku do opracowania.
Załącznik IV ujmuje kryteria analizy krajowego potencjału w dziedzinie wysokosprawnej kogeneracji. Szczegóły znajdują się w omówieniu dokumentu 5.
2.2. Draft Guidelines on Establishment of National Potentials, June 2005 European Commission DG TREN Analysis and Guidelines for Implementation of the CHP Directive 2004/8/EC Interim Version - Annex Report III
Omówienie
Wprowadzenie
Stosunkowo obszerny wstęp w omawianym dokumencie nawiązuje w kilku miejscach do preambuły Dyrektywy. Kogeneracja jest postrzegana w UE jako główna technologia prowadząca do poprawy sprawności użytkowania energii pierwotnej, która przyczyni się do zrównoważonego rozwoju europejskiego sektora energii.
Wymienia się główne zalety kogeneracji, a mianowicie:
> Oszczędność energii pierwotnej,
> Uniknięcie strat sieciowych (zdaniem autorów tylko zmniejszenie),
> Redukcja emisji szkodliwych substancji, w tym CO2.
16