Zasady dobrej praktyki w utrzymaniu rzek i potoków górskich
jąc na celu osiągnięcie dobrego stanu wód powierzchniowych w okresie nie późniejszym niż 15 lat od daty wejścia w życie dyrektywy, (do roku 2015);
• państwa członkowskie będą chronić i polepszać stan wszystkich sztucznych i silnie zmienionych zbiorników wód powierzchniowych lub cieków w celu osiągnięcia dobrego potencjału ekologicznego i dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych w okresie nie późniejszym niż 15 lat od daty wejścia w życie dyrektywy;
• państwa członkowskie podejmą konieczne działania w celu stopniowego zmniejszenia zanieczyszczenia substancjami priorytetowymi i zaprzestania lub stopniowej eliminacji emisji, zrzutów i ubytków niebezpiecznych substancji priorytetowych.
W przypadku, kiedy przywrócenie do dobrego stanu jest niewykonalne lub nieracjonalnie kosztowne, można ustanowić mniej rygorystyczne cele środowiskowe na podstawie jasnych i przejrzystych kryteriów, jak też należy podjąć wszelkie możliwe działania dla uniknięcia dalszego pogarszania się stanu wód.
Niniejsze „Zasady...” mają stanowić ramy koncepcyjne, wskazywać kluczowe elementy nowego podejścia oraz służyć wypracowaniu wspólnego sposobu rozumienia zagadnień i problemów związanych z utrzymaniem rzek i potoków. Nie są przeglądem metod obliczeniowych i katalogiem gotowych rozwiązań.
Szczegółowych wskazań, uwzględniających także praktyczne doświadczenia, w jaki sposób najefektywniej rozwiązać problemy utrzymania rzek powinny dostarczyć sukcesywnie przygotowywane poradniki.
„Zasady...” nie koncentrują się na szczegółowych metodykach. Wskazują cel działania, jakim jest dobry stan rzek i potoków. Wskazują równocześnie, że działania zmierzające do osiągnięcia planowanego rezultatu są procesem zachodzącym w określonej przestrzeni. Proces ten będzie spójny i efektywny, jeżeli oparty zostanie na wspólnym sposobie rozumienia złożonych problemów utrzymania rzek i potoków górskich. Uporządkowane myślenie jest niezbędne do kształtowania właściwego podejścia w poszukiwaniu odpowiedniego rozwiązania. Idąc tą drogą, wyboru rozwiązania dokonuje się na podstawie właściwej informacji i pełnego przeglądu opcji.
„Zasady...” mają także ukształtować i rozpowszechnić wśród gospodarujących w dolinach rzek użytkowników poglądy i zrozumienie, że przestrzeń izek nie może być ciągle ograniczana bez żadnych konsekwencji oraz, że w planowaniu przestrzennym należy brać pod uwagę uwarunkowania związane z oddaniem niezbędnej przestrzeni rzekom i potokom.
Wskazują też jednoznacznie, że dobre rozwiązania kształtowane będą poprzez prace studialne, w których uczestniczyć będą specjaliści różnych branż oraz, że dla opracowania tych studiów przeznaczona będzie odpowiednia ilość czasu. Opracowanie to oddaje projektantom szersze pole do sugerowania rozwiązali,
20