1492316431

Wprowadzenie

Kluczem do gospodarowania wodami, zgodnie ze współczesną polityka wodną, jest integracja:

-    Celów środowiskowych, obejmująca jakość fizyko-chemiczną i biologiczną oraz ilość i reżim hydrologiczny wód;

-    Rodzajów (typów) zasobów wodnych; zgodnie z ich naturalnymi - wzajemnymi uwarunkowaniami;

-    Kierunków społeczno - gospodarczego wykorzystania wód;

-    Wielodyscyplinarnych badań, analiz, ekspertyz oraz zaleceń, dla zapewnienia realizacji działań efektywnych;

-    Ustawodawstwa związanego z zasobami wodnymi;

-    Znaczących aspektów gospodarczych i ekologicznych w odpowiedniej - większej skali, obejmująca działania dla równoważenia rozwoju;

-    Mechanizmów, działań i instrumentów ekonomicznych i finansowych;

-    Społeczeństwa oraz grup interesu różnych rodzajów i poziomów zarządzania;

Znalazło to wyraz w Ramowej Dyrektywie Wodnej Unii Europejskiej (RDW), ale jest podstawą realizacji zrównoważonego rozwoju w świecie. Strategie sektorowe głównych komponentów gospodarki wodnej w najbardziej rozwiniętych krajach świata regulują według powyższych zasad gospodarowanie zasobami wodnymi, na przykład w odniesieniu do:

•    Zasad gospodarowania wodami w obszarach zurbanizowanych - rozumianych jako zabudowa zwarta i rozproszona (zintegrowana gospodarka wodami opadowymi i zużytymi oraz utrzymanie i ochrona wód powierzchniowych);

•    Ochrony wód powierzchniowych oraz zasad ich utrzymania, także w rozumieniu przywracania lub odbudowy wartości ekosystemów wodnych, dla zapewnienia odpowiedniej ich jakości w rozumieniu jakie określa RDW;

•    Zasad alokacji zasobów wodnych (w tym uwarunkowań retencjonowania wód w zbiornikach), dla zapewnienia odpowiedniej jakości hydromor-fologicznej wód powierzchniowych.

Wprowadzając takie „sektorowe” strategie i zasady (a w rezultacie także oczywiście wytyczne ich realizacji) uzyskuje się wstępny - poważny efekt syner-giczny, który znacznie ułatwia realizację zintegrowanego podejścia. Wprowadza on bowiem uporządkowane przestrzennie i ilościowo (w rozumieniu wartości przepływu w rzece) zróżnicowane rygory zachowania odpowiedniej liczby i rodzajów cech naturalnych ekosystemu wodnego. Łącznie, dają one efekt ułatwiający integrację celów i działań, a także wprowadzania w życie ograniczeń wynikających z bezwzględnie obowiązującej tak zwanej celowej