444 1934 - PRZEGLĄD TECHNICZNY
444 1934 - PRZEGLĄD TECHNICZNY
łające w sposób podobny do lodu. |
Rys 1. Widok placu |
, z próbnemi murami i slupami'. |
Wykwity murowi |
i, odbarwianie |
szczelność nie idzie w parze |
malowanych p |
owierzchni. |
i t. d. |
skie.
i Matc
Badania popierane były czynnie przez związki budowniczych, przedsiębiorców, przez cementownie, cegielnie, władze budowlane i t. d.
Pracę rozpoczęto od zebrania danych statystycz-nych o brakach zaprawy. Jako ilustracje pewnych rodzajów tych braków, przytoczymy wykwity na rys. 2 i zniszczenie murów na rys. 3.
Po ustaleniu kategorji braków, określono zapo-mocą szczególo-
przytoczę tutaj dane, dotyczące parcia lodu r ścianki naczynia nierozciągliwego “):
Przy —22" lód się przekrystalizowuje, przyczem następuje pewne zmniejszenie objętości i ciśnienia.
Przy zmiennych temperaturach woda wsiąka i wyparowuje ze Wsiąkając, wprowadzać do wnętrza rozpuszczalne sole. Szczególniej niebezpieczna jest woda deszczowa w okolicach fabrycznych, zawierająca kwas siarkowy, który, przenikając do spoin, tworzy z wapnem kryształki siarczanu wapnia, dzia-
Głównym powodem tworzenia się wykwitów, odbarwiania lub zmiany barwy w murach jest znów niedostateczna szczelność zaprawy. Każdorazowa absorbcja wody przez spoiny powoduje coraz to dalej idące procesy rozpuszczania soli, znajdujących się w zaprawie i cegle, i jednocześnie wprowadza nowe sole z powietrza do wnętrza muru.
Przy ociepleniu atmosfery następuje wyparowywanie wody, która, przedostając się nazewnątrz przez spoiny lub cegły, osadza z roztworu sole z na powierzchniach zewnętrznych.
Te osady tworzą t. zw. wykwity murowe; jednocześnie wchodzą one w reakcje chemiczne z farbami, któremi ściany pomalowano, powodując przez to zmianę barwy i szpecące plamy.
1 r y k a
W celu ustalenia jakości przedniej zaprawy murarskiej wykonano w Mellon-Institute (St. Zj.) pod kierownictwem dr. Anderegga1) 300 próbnych filarów, 300 próbnych ścian i budynek doświadczalny (rys.l).
anstaltes, Wien 1928 r. Budowlanym". 1929 r.
T) Rock Prod. 5.XII.19
, , . .....____, . ..ajbardziej zadowa
lających własnościach, należało wszystkie sprzeczne wymagania uzgodnić do pewnego stanu wzajemnej równowagi, nie upośledzając zanadto żadnej: koniecznych cech.
Andereggowi udało się uzyskać przednią zaprawę murarską, która odpowiadała poszczególny!! wymaganiom nawet w dość ścisłych granicach (warunki hygjeniczne oraz izolacji cieplnej i dźwiękowe j nie były specjalnie brane w rachubę).
Ponieważ należyta konsystencja plastyczna zaprawy, wpływająca najbardziej na urabialność, została uznana za szczególnie ważną cechę, pra™ zaczęto badania od prób, wykazujących, jak dalece można polepszyć plastyczność, nie obauzaiąc zbytnio innych właściwości. Czysta zaprawa wapienna jest oczywiście najbardziej plastyczna, « za to ma b. małą wytrzymałość; zaprawa cemen wa — naodwrót — ma słabą plastyczność i I* trudno urabialna, ale posiada cały szereg inoF zalet. Pomiędzy temi dwoma krańcami na e szukać złotego środka. ... - „
Najwłaściwszą okazała się zaprawa, w kio jedną część wagową wodzianu wapnia Iwap szone w proszku) przypada dwie części cem* portlandzkiego. Odpowiada to w przybliże sunkowi objętościowemu tłustego ciasta,wap, ^ go do cementu 1,3 : 1 lub 55 1 ciasta na kg cementu. Należytą plastyczność talu I