22
CJzieSą Umarli?
po zboże. Oni udając się lam znaleźli Józefa. Gdy się wrócili z żądaniem, by ojciec wysłał z nimi Benjamina, najmłodszego syna, tedy Jakób odpowiedział na ich żądanie w te słowa: „Nie pójdzie syn mój z wami, gdyż brat jego [Józef] umarł, a on [Benjamin]sam tylko został; a jeiliby nań przypadło co złego na drodze, którą pójdziecie, tedy doprowadzicie sędziwość moję z żałością do grobu [sheol]— 1 Mojżeszowa 42:38.
Wtem miejscu wyraz sheol jest przetłumaczony na grób. Z tego wyraźnie widzimy, że on spodziewał się pójść do grobu. Tłumacze oczywiście to rozumieli i dlatego zwrócili większą uwagę na tłumaczenie, którzy nie mogli użyć tego wyrazu na piekło; bo gdyby tak uczynili, to byłoby niedorzecznością mniemać, że Jakóba siwe włosy mogły by się długo utrzymywać w siarczystym ogniu. Nowoczesne komitety rewizyjne, by nadal można zwodzić nicuczonych, pozostawiły ten wyraz nie przetłumaczony.
Hiob był dobrym człowiekiem i uznanym przez Jehowę. Djabeł się cieszył, że Hiob będzie przeklinał Boga. Bóg dozwolił mu nato. Lecz Djabeł nigdy nie osiągnął sukcesu pod w-zględem, by Hiob przeklinał Jehowę. Hiob był zarażony wrzodem złym od stopy nogi jego aż do wierzchu głowy, ciało jego uległo poniekąd zniszczeniu, a wszyscy jego sąsiedzi obrócili się przeciwko niemu; nawet jego własna żona urągając mu rzekła: „Złorzecz Bogu, a umrzyj.** Biedny Hiob nie miał nikogo ktoby go był pocieszył. Zgodnie do nauki nauczycieli o piekle to Hiob miał aż nadto tego piekła, którego poddostatkicm ma obecnie każdy człowiek na ziemi. Jeżeli by on wierzył w piekło wiecznych mąk, to nie modliłby się, będąc w takim stanie, by Bóg posłał go do niego. „Obyżeś mię w grobie ukrył, i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a żebyś mi zamierzył kres,