1864814611

W 2008 roku przeprowadzono badanie stron dla osób z dysfunkcją wzroku w ramach programu „Widzialni. Strony internetowe bez barier”. Spośród kilkudziesięciu stron różnych instytucji, zwyciężyła strona Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Polskich Kolei Państwowych. Obydwie zajęły ex aeąuo I miejsce, zdobywając 18,5 punktów na 24 możliwe.

Badania sondażowe

Podjęta problematyka została uzupełniona wynikami badań własnych, w których wzięło udział 48 osób. W tym celu został opracowany kwestionariusz ankiety. Respondentami były osoby niewidome i ociemniałe, w średnim wieku, z wyższym bądź średnim wykształceniem, których głównym źródłem dochodu jest praca zawodowa.

Telewizję „ogląda” 81% respondentów. Największą popularnością wśród niewidomych widzów cieszą się serwisy informacyjne (39%), programy publicystyczne i programy popularno-naukowe (po 19%). Sporadycznie badani przyznali, że włączają telewizor, gdy są emitowane filmy czy seriale. Jako najczęściej oglądane stacje telewizyjne wymieniane były: TVP 1 (30%), TVP INFO (20%) oraz TVP 2 i TVN (po 18%). Ulubione programy to: „Fakty”, „Panorama”, „Kawa na lawę”, „Teraz My”, „Tomasz Lis na żywo”.

Jedynka Polskiego Radia to - jak wynika z ankiet - stacja najchętniej słuchana przez ankietowanych (36%). Kolejno uplasowały się Trójka (27%) oraz TOK FM (12%). W radiu najczęściej niewidomi słuchają serwisów informacyjnych, muzyki oraz słuchowisk.

W przypadku prasy, największym zainteresowaniem cieszą się wydania elektroniczne i publikacje internetowe. Około 86% respondentów czyta prasę w takiej właśnie formie. A co czytają? Zdecydowanie na pierwszej pozycji jest „Polityka”, za nią „Nesweek” i „Wprost”.

Na pytanie, jak często korzystasz z internetu, 88% badanych odpowiadało, że codziennie. Niewidomi to narzędzie wykorzystują jako źródło informacji (35%) oraz korzystają z poczty e-mail (35%).

Około 72% badanych uznało, iż korzystając ze środków masowego przekazu, napotykają wiele utrudnień i ograniczeń. Główną przeszkodą jest brak audiodeskrybowanych programów. Znaczącą barierą są również wysokie koszty związane z zakupem specjalnych urządzeń i oprogramowań komputerowych.

Audiodeskrypcja, czyli werbalizacja obrazu filmowego, pozwala niewidomemu wczuć się w akcję filmu, „zobaczyć” to, co dzieje się na szklanym ekranie. Niestety, jak na razie ilość audiodeskrybowanych filmów można policzyć na palcach. Nie pozostaje nic innego, jak walczyć o zmiany i wierzyć, że przyniosą one wymierne efekty. Jednak niewidomi nie uwierzą, póki nie usłyszą...

19