116i: obejmuje jezioro w granicach geodezyjnych z dwoma rodzajami siedlisk - otwartą taflę wody
oraz pło mszame
118c: w przeważającej części pododdziału występuje bór bagienny (118c-l) z wyjątkiem brzeziny bagiennej w narożniku oddziału przylegającym do oddz. 102, 103 i 118 (118c 119d: wzdłuż W brzegu występuje brzezina bagienna o wysokim stopniu naturalności (119d-2), natomiast w całej pozostałej części pododdziału (119d-1) - stadia regeneracyjne boru bagiennego 134i 1-3: w pododdziale dominują stadia regeneracyjne boru bagiennego (134i-1) z wyjątkiem południowej części wzdłuż rowu (134i-2) z brzeziną bagienną i środkowej części stanowiącej mineralną wyspę (134i-3) z lasem bukowo-dębowym,
135m: poszczególne części różnią się stopniem naturalności (głównie udziałem świerka w II piętrze).
Wschodnia część pododdziału odznacza się naturalną strukturą,
15ld: centralna część pododdziału jest niezalesiona i jest porośnięta przez turzycę sztywną Carex elata (w opisie taksacyjnym w całości jest drzewostanem).
W działaniach ochronnych należy wyróżnić podstawowe rodzaje działań, realizowane w poszczególnych etapach obowiązywania planu (uzgodnione z Nadleśnictwem Kartuzy w dniach 5.05.2005 i 10.06.2005):
♦ Budowa zastawek piętrzących. Jest to zadanie najpilniejsze, prowadzące do przywrócenia możliwie naturalnego poziomu wody w torfowisku i jeziorach, od którego zależy skuteczność działań dotyczących bezpośrednio drzewostanów i pośrednio runa. W związku z powyższym:
□ Poziom lustra wody we wszystkich jeziorach należy spiętrzyć o 50 cm w stosunku do poziomu obecnego. Należy podkreślić, że jest to wyłącznie częściowe odtworzenie pierwotnego poziomu wody, sztucznie obniżonego w XX w.
□ Poziom wody w rowach należy spiętrzyć do poziomu 20 cm poniżej powierzchni torfu. W pierwszym roku, o ile moce przerobowe lub środki finansowe okażą się niewystarczające, zastawki należy wybudować „luźno” - co drugą lub co trzecią zgodnie z planem ich rozmieszczenia, aby jak najprędzej powstrzymać odpływ wody z torfowiska i rozpocząć piętrzenie wody w złożu, a następnie zagęszczać zastawki do zaplanowanej liczby.
□ Należy oczekiwać, że spiętrzenie poziomu wody ograniczy spontaniczne odnowienie świerka, a na siedlisku boru bagiennego także brzozy.
♦ Eliminacja świerka ze wszystkich warstw:
□ W drzewostanach młodych, w których udział świerka jest niewielki (najczęściej do 10, wyjątkowo do 30%) świerka należy eliminować w trzebieży wczesnej, protegując gatunki pożądane w renaturalizowanych zbiorowiskach leśnych: na torfach w borze bagiennym (Bb, część BMb) z domieszką brzozy omszonej, w brzezinie bagiennej (BMb, LMb) drzewostan brzozowo-sosnowy, a na glebach mineralnych dęba z bukiem (LMśw, BMśw) lub buka (LMśw). Zabiegi te należy przeprowadzić w I pierwszym dziesięcioleciu, możliwie szybko -najlepiej w I pięciolatce. Ważne jest, aby świerka usunąć przed rozpoczęciem owocowania; pozwoli to uniknąć obsiewu, co ułatwi eliminację świerka w sąsiadujących fitocenozach i znacząco zmniejszy koszty ochrony rezerwatu.
□ W drzewostanach dojrzałych, w których świerk nie jest dominantem, należy wyeliminować świerka ze wszystkich warstw. Zabiegi te należy przeprowadzić w I dziesięcioleciu, najlepiej w I pięciolatce.
□ W drzewostanach dojrzewających i dojrzałych z dominacją świerka lub czysto świerkowych należy usunąć świerka po osiągnięciu przez niego wieku rębnego. Ze względu na fakt, że są to najczęściej drzewostany w wieku nieco ponad 70 lat, nastąpi to pod koniec II dziesięciolecia, a w wyjątkowych przypadkach na początku III dziesięciolatki (czyli w początkowym okresie obowiązywania następnego planu ochrony). Po podniesieniu poziomu wody część drzew może się wydzielić.
□ Powyższe zapisy dotyczące eliminacji świerka nie dotyczą wydzieleń, w których podstawowym przedmiotem ochrony jest włochatka i inne gatunki zwierząt związane ze świerkiem. W tych miejscach konieczna jest ochrona starodrzewi świerkowych.
♦ w odniesieniu do zwierzyny w rezerwacie powinien obowiązywać
□ Zakaz polowania
□ Zakaz dokarmiania zwierzyny
♦ w odniesieniu do rozwiązań organizacyjnych, popularyzacji i dydaktycznego wykorzystania rezerwatu należy:
□ Po 5 latach wykonać rewizję planu i ocenić skuteczność działań
□ Wykonanie tablic informacyjnych o wykonywanych zabiegach
□ Utrzymywać tablice informacyjne o rezerwacie
15