1933501755

• seniorzy- od daty ukończenie 18 roku życia do końca roku kalendarzowego, kiedy zawodnik kończy 34 lata.

Wstępne przygotowanie do boksu w formie ćwiczeń mogą rozpoczynać kandydaci, którzy w danym roku kalendarzowym ukończą 11 rok życia, natomiast do specjalistycznych treningów bokserskich mogą być dopuszczeni kandydaci, którzy w danym roku kalendarzowym ukończą 12 rok życia. Przed zawodami adepci rozgrywają tzw. walkę towarzyską, uzyskując zawsze remis.

Start w zawodach bokserskich dozwolony jest po 9 miesiącach szkolenia specjalistycznego po ukończeniu 13 roku życia. Zawodnik może uprawiać boks do ukończenia roku kalendarzowego, w którym kończy 34 rok życia.

Na zawodach bokserskich musi być obecny lekarz, który sprawdza, czy zawody odbywają się w dobrych dla zdrowia zawodnika warunkach, przeprowadza badanie lekarskie, stwierdzające aktualną zdolność zawodnika do startu, a także pełni opiekę medyczną przy ringu w trakcie trwania całych zawodów. Lekarz ma prawo uznać, że walka powinna być przerwana lub zakończona z ważnych przyczyn zdrowotnych. W ciężkich przypadkach powinien wejść na ring oraz udzielić stosownej pierwszej pomocy. Lekarzowi towarzyszy również ratownik medyczny.

O ile decyzyjność w sprawie udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanemu w trakcie zawodów spada na lekarza, bądź ratownika medycznego, o tyle w trakcie treningów oraz przygotowań do walki, na trenera oraz instruktora.

BEZPIECZEŃSTWO ZAWODNIKA: PROFILAKTYKA URAZÓW

KASKI OCHRONNE NA GŁOWĘ

Obowiązkowy ekwipunek boksera amatorskiego to chroniący okolice głowy kask ochronny. Chroni przed urazami łuki brwiowe, uszy, zmniejsza skaleczenia, otarcia oraz chroni, w sposób ograniczony, przed złamaniami oraz negatywnymi skutkami uderzeń w okolicę mózgoczaszki, jak również przed śmiercią. Zadaniem kasku jest osłabienie siły uderzenia w głowę oraz redukcja siły przyspieszenia, powodując jej rozproszenie (Wilson B.D., 1998), (Biasca N., 2002). W latach 1920-1950 najczęściej wykonywane były ze skóry bydlęcej,

14