1933501759

b) mieć grubość 4 mm na powierzchni wargowej i żującej,

c)    w części przedsionkowej sięgać około 9 mm (w miejscach, gdzie jest to możliwe) i rozszerzać się około 2mm,

d)    w części podniebiennej sięgać około 10 mm od brzegu dziąsła lub mniej, w zależności od komfortu pacjenta,

e)    zaokrąglać się na powierzchniach policzkowych oraz być stożkowaty na podniebiennym brzegu.

Idealny ochraniacz można określić jako funkcjonalny, niedrogi, trwały, wygodny do noszenia oraz łatwy do oczyszczania. Nie powinien ograniczać zadań sportowca, również mówienia i oddychania. Natomiast powinien dopasować się do wzrostu jamy ustnej użytkownika oraz ewentualnych aparatów ortodontycznych.

Istnieją 3 rodzaje ochraniaczy, (Chalmers D.J., 1998), (Chapman P.J., 1985):

Typ 1. Ochraniacze gotowe („stock”)- występują w 3 rozmiarach: małe, średnie i duże, wykonywane z gumy, chlorku poliwinylu (PCV) lub kopolimeru poliwinylo-octano-polietylenowego (EVA). Wykazują złą retencję, utrudniają oddychanie, mówienie, utrzymują się w jamie ustnej przy zwartych łukach zębowych. Ich części mogą zostać zaaspirowane do dróg oddechowych, dlatego rzadko są dopuszczane do użytku w sporcie (Flanders R.A., 1993), (Kerr I.L., 1986).

Typ 2. Ochraniacze gotowe, formowalne w jamie ustnej, występujące w dwóch rodzajach. Pierwszy z nich, tzw. ,,shell-liner” stanowi gotową łyżkę zbudowaną z części zewnętrznej (z chlorku poliwinylu) i części wewnętrznej (z plastyfikowanego żelu akrylowego lub gumy silikonowej). Część wewnętrzna dostosowuje się do łuku zębowego, wędzidełka wargi, jednak z czasem płyny jamy ustnej wypłukują jej fragmenty, powodując dyskomfort w noszeniu. Drugi, bardziej popularny rodzaj ochraniacza z grupy formowanych w jamie ustnej to tzw. „boil-and-bite”. Jest najczęściej stosownym typem ochraniacza jamy ustnej, wykonanym z PCV lub prefabrykowanego termoplastycznego EVA, dostosowywanym przez użytkownika w jamie ustnej. Wcześniej, fabrycznie uformowaną osłonkę wkłada się do gorącej wody na 10- 45 sekund, później na chwilę do zimnej wody, następnie osłonkę wkłada się do jamy ustnej i zagryza na 30 sekund, masując okolice policzków i warg (ADA Council on Access, 2006), (Newsome P.R., 2001 ), (Powers J.M., 1984). Ochraniacze boil-and-bite mogą być powtórnie formowane w jamie ustnej, mają ograniczoną trwałość, a przez to

18