1933501818

Zatrucia i oparzenia chemiczne mogą wystąpić gdy trucizna dostanie się do organizmu ludzkiego drogą oddechową, przez skórę lub przewodem pokarmowym. Stąd do prac ze stężonymi kwasami lub rozpuszczalnikami trującymi należy zakładać rękawice ochronne, okulary ochronne i czynności wykonywać pod wyciągiem. Nie wolno wciągać ustami do pipet cieczy żrących i rozpuszczalników organicznych. Do tego celu stosuje się pompki tłokowe, gruszki lub pipetowniki w formie strzykawek.

Skutki oparzeń chemicznych niweluje się długotrwałym płukaniem wodą miejsc poparzonych. W przypadku oparzeń skóry kwasami miejsce to należy spłukać kilkuprocentowym roztworem kwaśnego węglanu sodu, zaś oparzenie ługami potraktować 3% roztworem kwasu octowego.

Pierwsza pomoc w zatruciach polega na dostarczeniu choremu świeżego powietrza (otwarcie okna) i wezwaniu lekarza. Jeśli zatrucia dostaną się do organizmu drogą pokarmową należy zastosować środek wymiotny (np. ciepła woda z solą, mydliny). Środki wymiotne stosuje się w przypadku zatrucia rtęcią lub jej związkami, bromem lub alkoholem. W przypadku zatrucia kwasami lub zasadami nie stosuje się takich środków. Podaje się mleko lub białko z jajka. Środki te dotyczą także zatruć alkoholem, przy czym dodatkowo można podawać roztwór rozcieńczony (0,5g) kwaśnego węglanu sodu (popularny produkt handlowy pod nazwą soda oczyszczona).

Pożar w laboratorium może powstać przy nieostrożnym obchodzeniu się z lotnymi, łatwo palnymi substancjami w szczególności przy podgrzewaniu na palniku gazowym. To zagrożenie w laboratorium Zakładu Towaroznawstwa nie istnieje ze względu na brak gazu oraz używanie małych ilości takich substancji w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych. Gdyby jednak wystąpił pożar należy go zlokalizować i zdusić za pomocą koca przeciwpożarowego lub zgasić gaśnicą śniegową. Jest to butla z ciekłym dwutlenkiem węgla pomalowana na kolor czerwony, która znajduje się w centralnym miejscu laboratorium.

5