pracy. Przejawiają również silną wiarę w moc znajomości w poszukiwaniu pracy. Najchętniej podjęliby pracę nie wymagającą od nich ponoszenia odpowiedzialności, zaangażowania i dużego wysiłku.
Wśród grupy młodych ludzi wkraczających na rynek pracy 27% stanowią osoby, które nie uczą się i nie pracują. Dla porównania młodzież ucząca się i pracująca stanowi 12%, młodzież ucząca się i nie pracująca 36%, a młodzież pracująca i nie ucząca się 25% ( „Raport AIG i Gazety Wyborczej”, 2002). Tak, więc ponad % młodych osób będących na początku swojej kariery zawodowej ponosi porażkę w konfrontacji z rynkiem pracy.
2. Obraz osoby bezrobotnej.
Praca ma istotne znaczenie psychologiczne, społeczne i ekonomiczne dla funkcjonowania człowieka. Zaspokaja potrzebę osiągnięć, ćwiczy zdolności jednostki, pobudza zainteresowania, stawia wymagania. Dodatkowo praca zawodowa jest związana ze współpracą z innymi ludźmi, czasami opartą na relacjach pozytywnych czasami negatywnych, ale zawsze jest elementem relacji społecznych. Osoba, która staje w obliczu utraty pracy traci źródło dochodów i związany z nim poziom konsumpcji. Zachwianiu ulega jej obraz siebie, układ relacji z innymi ludźmi, sposób funkcjonowania w społeczeństwie (Bańka, 1992; Makselon-Kowalska,1998).
Utrata pracy zajmuje bardzo wysokie - 8 miejsce na liście czynników stresogennych, kryzysowych (Aronson, Wilson, Akert, 1997). Nie dziwi więc fakt, źe większość osób bezrobotnych jest zgodna, co do opinii, iż skutki braku zatrudnienia są zdecydowanie negatywne.
2.1. Psychologiczne, społeczne i ekonomiczne skutki bezrobocia.
Skutki bezrobocia zależą od wielu czynników zewnętrznych, wewnętrznych oraz ich wzajemnej konfiguracji (Komacka-Skwara, 2004). Każda z osób, która utraciła pracę doświadcza skutków tej sytuacji w inny sposób, specyficzny dla jej osobowości oraz sytuacji społeczno - ekonomicznej. Niewątpliwie jednak na pewne stany, myśli, sposoby zachowania osoby bezrobotne są bardziej narażone niż osoby, które pracują.
W aspekcie emocjonalnym bezrobotni doświadczają negatywnych napięć i emocji, mają niższy poziom poczucia szczęścia, niższy poziom zadowolenia z życia. U wielu osób w takiej sytuacji następuje utrata poczucia bezpieczeństwa, poczucie opuszczenia i samotności, dominuje poczucie krzywdy i rozpacz. Badania wskazują, iż wiele z symptomów emocjonalnych bezrobocia ustępuje w momencie podjęcia pracy. Do konsekwencji bezrobocia zalicza się również
7