Planowaniem napraw zajmuje się Dział Głównego Mechanika i Głównego Energetyka. W celu równomiernego obciążenia w ciągu całego roku oddziału naprawczego są potrzebne dokładne dane na temat pracochłonności poszczególnych napraw maszyn.
Ponieważ czas naprawy poszczególnych rodzajów i typów maszyn nie jest jednakowy, więc przyjęto dla celów planowania obciążenia oddziału naprawczego tak zwaną jednostkę naprawczą.
Jednostka naprawcza jest miernikiem wielkości i stopnia skomplikowania konstrukcyjnego maszyny i służy do określania potrzeb naprawczych, zwłaszcza ogólnej pracochłonności dla przeprowadzenia poszczególnych rodzajów napraw.
Na przykład pracochłonność jednej jednostki naprawczej ustalono w kraju na 55 roboczogodzin dla naprawy głównej, 33 roboczogodziny dla naprawy średniej i 6,6 roboczogodzin dla naprawy bieżącej obrabiarki.
Ustalono również liczbę jednostek naprawczych dla poszczególnych obrabiarek. Na przykład dla tokarki TUD 40 liczba jednostek naprawczych wynosi 11, czyli orientacyjna liczba na naprawę główną będzie wynosiła 605. powyższe dane odnoszą się tylko dla pracochłonności naprawy dla zespołów mechanicznych.
Liczbę jednostek naprawczych do naprawy zespołów i instalacji elektrycznej oraz elektronicznej, a także hydraulicznej i pneumatycznej ustala się oddzielnie.
Ustalona w zależności od liczby jednostek naprawczych liczba roboczogodzin naprawdę jest tylko orientacyjna, a faktyczna pracochłonność może być inna, gdyż będzie to zależało od wydajności i warunków pracy zakładu naprawczego.
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jaką rolę w zakładzie przemysłowym spełnia Dział Głównego Mechanika?
2. Kto ponosi odpowiedzialność za użytkowane maszyny?
3. Opisz strukturę służb eksploatacyjnych w zakładzie pracy.
4. Kto w zakładzie pracy sporządza plan napraw?
5. Co to jest jednostka naprawcza i pracochłonność?
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"