1935182670

zorganizowanego w konwencji pedagogiki zabawy jest stworzenie miłej, przyjemnej atmosfery oraz zintegrowanie grupy. Utwierdziliśmy się w przekonaniu, że pedagogika zabawy jest właściwym narzędziem w rękach nauczyciela. Zdobyte doświadczenia i poznane metody pedagogiki zabawy staram się wykorzystać w swojej pracy zawodowej.

Aby dzieci szybko i lepiej poznały się i zaadoptowały się do przedszkola prowadzę różne zabawy i zajęcia mające na celu integrację i konsolidację grupy korzystając ze scenariuszy zajęć zamieszczonych w Wychowaniu w Przedszkolu. Ciekawym scenariuszem może być np. scenariusz opracowany przez Katarzynę Dryjas „Na Wyspach Bergamotach"⁷.

„Na Wyspach bergamotach - czyli jak nie być samotnym”

Do zabawy potrzebne były: małe kartony, papier pakowy, paski kolorowego papieru, klej, mazaki.

PRZEBIEG ZAJĘĆ Ćwiczenia wprowadzające

•    Powitanie - zabawa „zum”. Uczestnicy stają w kręgu, prowadzący wyciąga rękę do przodu z zaciśniętą pięścią, uniesioną do góry, mówi „zum”. Wyjaśnia, że gest ten należy po nim powtórzyć. Gdy wszyscy uczestnicy kolejno to uczynią, pada propozycja dwukrotnego przyśpieszenia tempa, następnie czterokrotnego. Ostatnią próbę wykonujemy najszybciej, jak potrafimy.

•    Taniec integracyjny „samoloty” - „zapalenie silnika" - prawa ręka wyciągnięta przed siebie, zamknięta w pięść, a kciuk skierowany w dół, jednocześnie wypowiadamy „czyyy”

-    „zapinanie pasów” - ręce przed sobą na wysokości klatki piersiowej, dłonie opieramy na przedramionach, najpierw jedną potem drugą dłoń

-    „wyglądanie przez okienko" - ręce uniesione, splecione nad głową, zaglądamy trzy razy: raz w jedną, raz w drugą stronę

-    „lot samolotem” - poruszanie się po Sali z rękami wyciągniętymi w bok

-    „lądowanie” - powoli przykucamy, ręce wyciągnięte przed siebie, skierowane przed siebie, skierowane lekko w dół z jednoczesnym wypowiadaniem „szyyy”.

Rozmowy wprowadzające w problematykę - oglądanie globusa, map itp. Zmierzające do zebrania wiedzy na temat wysp.

Najlepszą okazją do wspólnej zabawy dzieci starszych z młodszymi jest Dzień Dziecka, świętowany w ogrodzie przedszkolnym.

Można wykorzystać scenariusz „Ekspres dziecięcy - Bajkolog". Przykleja się dzieciom na plecy karteczki, na których są narysowane epizody lub postacie z bajek. Można zadać kilka pytań, aby dowiedzieć się od rozmówcy co jest treścią karteczki. Kto odgadnie, może przykleić emblemat z przodu i szukać pary o takim samym znaczku. W parach, wykorzystując tropiące, dzieci szukają ukrytych przedmiotów związanych z bajkami. Starają się odgadnąć, z której bajki pochodzi rekwizyt, dyskutują, opowiadają, przyjmują na siebie rolę, a czasem tworzą nową bajkę. Następnie wszystko to mogą przenieść na papier malując w parach lub indywidualnie. Nauczycielka bardzo powoli wysuwa z dużej koperty kartkę, na której jest narysowany epizod lub rekwizyt związany z bajką. Kto odgadnie o jaką bajkę chodzi, ten otrzymuje nagrodę - rysunek.

Informacje i zadania muszą być dostosowane do możliwości i potrzeb dzieci z zachowaniem zasad budowy osnowy zajęć ruchowych:

•    Stopniowania trudności

•    Zmienności pracy mięśniowej

•    Wszechstronności

•    Indywidualności

•    Atrakcyjności

Przestrzegając reguł pedagogicznych - od znanego do nieznanego, od prostego do złożonego, od łatwego do trudnego. Pedagogika zabawy ułatwia zmniejszenie lęku, obaw, dystansu między wszystkimi członkami grupy, w tym także między prowadzącym a grupą. Nie jest ważny wiek ani różnica płci, wykształcenie. Pedagogika zabawy jest szansą na wzmocnienie aktywności i motywacji do pracy w grupie, dlatego powinna być metodą często stosowaną przez nauczyciela. Kto nie zdaje sobie sprawy, ile przyjemności daje ruch, improwizowany taniec, przedstawienie scenek, może będzie miał dystans do tych prostych metod, aż któregoś dnia odkryje, że to nie tylko świetna zabawa, ale i coś więcej.

Aktywizujące zabawy mają tą szczególną zaletę, że zawsze pozostają zachętą, wzmocnieniom motywacji, pobudzeniem zainteresowania, a nie staje się nakazem. Do zabawy nie można nikogo zmusić. Zajęcia z pedagogiką zabawy nie mogą odbywać się bez uśmiechu. Uśmiechem witają uczestników organizatorzy i prowadzący, uśmiechem obdarzają się siebie wzajemnie. Bez tego uśmiechu bardzo trudno byłoby początkową nieufność i obawy. Życzliwy, zachęcający uśmiech prowadzącego pobudza do działania. Dzieci uśmiechają się do siebie, śmieją się wspólnie, ale nie z siebie i tak wzrasta ich poczucie bezpieczeństwa, rodzi się poczucie przynależności do grupy.

K. Dryjas „Na wyspach Bergamotach”, Wychowanie w Przedszkolu nr 6/1998, s.467