Organizacja i formy pracy dydaktycznej były więc w SN-ach w większym stopniu wzorowane na uczelniach wyższych niż szkołach średnich.
Dalszym modyfikacjom uległy formy dydaktyczne stosowane w SN-ach pod koniec istnienia tych zakładów. W oparciu o zarządzenie z dnia 28 marca 1969 r. traciły moc prawną wcześniejsze postanowienia z 17 lipca 1962 r., z 20 stycznia 1965 r. i z 15 czerwca 1966 r., gdyż wchodził wówczas w życie nowy regulamin studiów w SN52, który szczegółowo omawiał: organizację roku szkolnego, przebieg studiów, zaliczenia i egzaminy, przejście na kolejny semestr, warunki jego powtarzania, skreślenie z listy studentów, warunki pracy dyplomowej i egzaminu dyplomowego. W postanowieniach ogólnych zawarto zalecenia, występujące już w poprzednich aktach prawnych. Ponadto dużo uwagi poświęcono pracy dyplomowej i egzaminowi dyplomowemu 53. Generalną zasadą była tu myśl o wysokim poziomie naukowo--dydaktycznym pracy dyplomowej oraz podkreślenie znaczenia egzaminu dyplomowego, kończącego naukę w studium nauczycielskim. Na regulaminie z 1969 r. zakończył się proces formowania profilu tych szkół, gdyż niebawem wydano decyzję o stopniowej likwidacji studiów nauczycielskich.
Studia nauczycielskie dla pracujących. Nieco inaczej wyglądały formy organizacyjne SN-ów, w których uczyli się czynni nauczyciele. Warunkiem przyjęcia na studia zaoczne, wieczorowe i eksternistyczne było posiadanie świadectwa dojrzałości liceum pedagogicznego lub dowodu stwierdzającego równorzędne wykształcenie. Ponadto kandydat powinien posiadać przynajmniej jednoroczną praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej i pozytywną opinię oraz nie przekroczony 45 rok życia.
Do roku 1961 kształcenie zawodowe pracujących nauczycieli odbywało się w zaocznych studiach nauczycielskich. Zarządzeniem Ministra z 11 III 1961 r. zamknięto ZSN-y w Katowicach. Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Radomiu, Szczecinie. W to miejsce otwarto wydziały zaoczne przy SN-ach: w Katowicach, Kielcach, I i II SN-ie w Krakowie, Lublinie, Lodzi, Radomiu, I i II SN-ie w Szczecinie i przy II SN-ie w Warszawie54. Dalsze wydziały utworzono na mocy Zarządzenia Ministra z 24 czerwca 1961 r. w SN-ach: w Cieszynie, Gliwicach, Kaliszu, Kołobrzegu, Krośnie, Łodzi, Nowym Sączu i w III SN-ie w Warszawie55.
Funkcjonowanie studiów dla pracujących normowało szereg zarządzeń, w 1956 r. ukazały się trzy: w sprawie egzaminu eksternistycznego z zakresu SN, w sprawie egzaminu uproszczonego 56 oraz w sprawie opieki nad studiującymi zaocznie57. W 1957 r. określono zasady kształcenia czynnych za-
52 Zob. Podstawowe przepisy dotyczgce Studium Nauczycielskiego, s. 64—68.
58 Tamże, s. 88—99.
54 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1961, nr 5, poz. 49 i poz. 50.
55 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1961, nr 9, poz. 107.
56 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1956, nr 15, poz. 140 i poz. 141.
57 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1956, nr 5, poz. 43.
81
6 — Pr. Monogr. WSP Kraków Nr LVII