1941125501

wyjątkowo trudne. Należało dokonać korekty dotychczasowej sieci szkolnej, nie zawsze odpowia dającej potrzebom terenu. Zachodziła konieczność wybudowania nowych, dodatkowych izb lekcyjnych pracowni i innych pomieszczeń szkolnych, a także mieszkań dla nauczycieli. Konieczne było przygotowanie nauczycieli do pracy w 8-klasowych szkołach podstawowych drogą dokształcania zaocznego.

Wśród głównych zadań administracji szkolnej w tym okresie było opracowanie racjonalnej sieci szkolnej. Zadanie to okazało się sprawą trudną i złożoną. Musiało być ono poprzedzone gruntowną i szczegółową analizą czynników charakterystycznych dla danego środowiska. Wśród czynników kształtujących sieć szkolną brano pod uwagę: warunki terenowe, gęstość zaludnienia, sieć komunikacyjną, strukturę organizacyjną szkół, obowiązujące normy określające minimalną liczbę uczniów w szkole.

Zatwierdzona przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Mińsku Mazowieckim uchwałą Nr XVI/36/62 z dnia 21 marca 1962 roku sieć szkolna dla 8-klasowych szkół podstawowych w powiecie była pierwszym krokiem w kierunku zapewnienia temu szkolnictwu warunków rozwoju i lepszych wyników nauczania i wychowania. Była ona zgodna z wytycznymi Ministerstwa Oświaty z dnia 28 kwietnia 1961 roku w sprawie opracowania sieci 8-klasowych szkół podstawowych. Zgodnie z tymi wytycznymi "modelem szkoły, według którego należy kształtować organizację nauczania w zreformowanej szkole podstawowej jest szkoła pełna, wysoko zorganizowana i siedmiu i więcej nauczycielach i co najmniej 200 uczniach. W myśl wytycznych Ministerstwa Oświaty szkoła zreformowana pracuje bądź jako szkoła realizująca program klas I-IV, a następnie przekazująca uczniów kończących klasę IV do szkół zbiorczych, położonych najbliżej ich miejsca zamieszkania".⁴

Przy ustalaniu sieci 8-klasowych szkół pracownicy nadzoru pedagogicznego Wydziału Oświaty w Mińsku Mazowieckim włożyli wiele wysiłku. Duże zainteresowanie sprawą wykazała przy tym ludność niektórych obwodów szkolnych. We wszystkich prawie sytuacjach żądania społeczeństwa zdążały do tego, aby utworzyć szkołę 8-klasową we własnym obwodzie szkolnym. Przekonywanie o większej wartości szkół wyżej zorganizowanych, możliwie dużych, nie znajdowało uznania i akceptacji. Przykładem takich stanowisk były żądania mieszkańców wsi Oleksianka, gdzie przez długi czas czyniono starania, aby w ich miejscowości powstała pełna szkoła ośmioklasowa. Zorganizowano nawet społeczny komitet budowy szkoły i próbowano w czynie społecznym przystąpić do budowy szkoły. Podobnie komitet rodzicielski w Rudnie domagał się zorganizowania w swojej wsi ośmioklasowej szkoły podstawowej. Na zorganizowanych spotkaniach z mieszkańcami tych wsi, przedstawiciele Wydziału Oświaty wyjaśnili, że w miejscowościach tych nie mogą powstać "żądane" szkoły ośmioklasowe ze względu na brak wymaganej liczby uczniów. W wyniku tych spotkań poinformowano zebranych, że uczniowie tych szkół będą pobierać dalszą naukę w kl V-VIII w najbliższych ośmioklasowych szkołach zbiorczych. Podobne sytuacje miały miejsce w kilku innych miejscowościach. Sprawy te zostały rozwiązane ku zadowoleniu zainteresowanych stron.

Zmiany dokonane przy opracowaniu sieci ośmioklasowych szkół podstawowych w sumie obejmowały:

1)    odłączenie 10 wsi od dotychczasowych obwodów szkolnych i włączenie ich do sąsiednich, ponieważ długość drogi dziecka do szkoły przekraczała 3 km.

2)    zmiany przydziału dwóch szkół niepełnych do nowych obwodów szkół zbiorczych. Dotyczyło to szkoły o 1 nauczycielu w Ryni i szkoły o 2 nauczycielach w Oleksiance.

W obu przypadkach droga dziecka do szkół zbiorczych przekraczała 4 km, a w nowej sieci szkolnej odległości te okazały się korzystniejsze i nie przekraczały 4 km.

Dokonane zmiany w sieci szkół podstawowych na terenie powiatu Mińsk Mazowiecki obrazuje tabela nr 5.

4

SI. Dobosiewicz “Reforma szkoły podstawowej". Książka i Wiedza. Warszawa, str. 80

256

1997/98

ZESZYT 4