wynikających z ich upranień,
- planowanie i realizacja budżetu Wydziału oraz inwestycji szkolnych, remontów kapitalnych i mieszkań dla nauczycieli,
- zaopatrzenie placówek oświatowo-wychowawczych w sprzęt i pomoce szkolne,
- finansowanie wczasów letnich dla dzieci i młodzieży,
- inne zadania administracyjno-biurowe wynikające z programu i zadań Wydziału Oświaty i Kultury.
W latach 1945-1975 w zespole administracyjno-ekonomicznym pracowali: p.p. Irena Cegiełka, Anna Cudna, Anna Darda, Leokadia Grabowska, Bogdan Kida, Sabina Kotuszewska, Zofia Kuć, Janina Luśnia, Stanisława i Władysława Lech, Eugenia Majorowicz, Barbara Milewska, Maria Pawłowska, Irena Reczek, Wanda Schima, Urszula Siperek, Teresa Spodar, Lidia Wąsowska, Zbigniew Trębicki, Halina Jabłońska i Wiktor Mrozek.
Pracownicy ci wnieśli znaczący wkład w działalność i funkcjonowanie szkolnictwa podstawowego, a ich efekty potwierdzają dane liczbowe zawarte w tabelach tego opracowania.
Drugim bardzo ważnym działem w Wydziale Oświaty był zespół pracowników nadzoru pedagogicznego. Pracownicy ci posiadali odpowiedni staż pracy w szkolnictwie, dobre przygotowanie administracyjne i legitymowali się wykształceniem wyższym pedagogicznym.
W latach 1945-75 w nadzorze pedagogicznym pracowali: p.p. Leokadia Bednarczyk, Zygmunt Dębowski, Tadeusz Garliński, Joanna Gromadowska, Maria Górska, Czesław Grzegorczyk, Wanda Hebola, Marian Kielak, Edward Kieszonkowski, Anna Kochanowska, Władysław Kubicki, Jadwiga Lewandowska, Edmund Roman Luśnia, Zofia Markiewicz, Stefania Marciniak, Jadwiga Niedziałek, Jan Ositek, Waldemar Grabowski, Halina Rombel, Wacław Pieńkowski, Antonina Rosłoniec, Elwira Śledziewska, Tadeusz Szubiński, Kazimierz Szaniawski, Marian Ślusarczyk, Sławomir Wójcik, Aleksander Wieczorek, Antoni Zając, Mieczysław Zambrzycki, Czesław Ziemicki, Jolanta Wasilewska, Franciszek Witek, Pelagia Żmijewska.
Wszyscy oni pełnili nadzór pedagogiczno-organizacyjny nad placówkami szkolnymi. Wśród tych placówek najważniejsze miejsce zajmowało szkolnictwo podstawowe. Zadania w stosunku do tego szkolnictwa wynikały z ilości szkół, liczby nauczycieli i uczniów, a przede wszystkim z jego roli i znaczenia w systemie kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży. Tabele zamieszczone w tym opracowaniu potwierdzają miejsce tego szkolnictwa jakie zajmowało ono w całokształcie działalności Wydziału Oświaty. Główne zadania w pracy nadzoru pedagogicznego były następujące:
- wdrażanie programu reformy szkolnictwa podstawowego oraz zarządzeń i wytycznych władz oświatowych dotyczących działalności tego szkolnictwa,
- współdziałanie z zespołami pracowników administracyno-ekonomicznych w realizacji planów gospodarczych; bydżetu i planów budownictwa szkolnego oraz remontów kapitalnych i zaopatrzę nia szkół w sprzęt i pomoce naukowe,
- przygotowanie w każdym roku pod względem organizacyjno-kadrowym szkół i przedszkoli do pracy, poprzez zatwierdzenie tzw. arkuszy organizacyjnych oraz udział w konferencjach szkoleniowych nauczycieli, organizaowany przez Powiatowy Ośrodek Metodyczny.
- prowadzenie systematycznego nadzoru nad działalnością placówek oświatowo-wychowawczych, dokonywanie okresowej ich oceny oraz dyrektorów szkół i nauczycieli łącznie ze stosowaniem różnych form wyróżnień, nagród i odznaczeń,
- kierowanie nauczycieli na studia zaoczne lub wieczorowe i tworzenie im warunków do kontynuacji i pozytywnego zakończenia podjętej nauki,
- realizacja zadań opiekuńczo-wychowawczych w stosunku do uczniów wymagających udzielenia pomocy i opieki psychologiczno-pedagogicznej oraz materialnej,
-organizowanie różnych form wypoczynku dla dzieci i młodzieży w okresie ferii letnich i zimowych.
Z dniem 1 października 1964 roku powołany zostałem na stanowisko inspektora szkolnego w Wydziale Oświaty i Kultury w Mińsku Mazowieckim (dotychczasowy inspektor pan Stanisław Pamuła osiągnął 61 lat życia i przeszedł na emeryturę).
Było to dla mnie duże wyróżnienie, ale nakładało jednocześnie ogromną odpowiedzialność: służbową, materialną i zawodową.
ZESZYT 4 1997/98 269