1941126673

tylko 18 . ale już w 1972 w skład Komitetu Organizacyjnego wchodziły 32 osoby.¹ Dla porównania: Łódzkie Spotkania Teatralne przygotowywały zespoły liczące od 5 do 12 osób."

i

Upolitycznienie lubelskiego festiwalu przejawiało się także w' pewnych ustaleniach regulaminowych. Na przykład w regulaminach pierwszej i drugiej Wiosny znajdziemy wzmianki o wymaganym zaangażowaniu spektakli w problematykę polityczna lub społeczną, natomiast, aby wziąć udział w Festiwalu Teatrów Studenckich Krajów Socjalistycznych należało przygotować ..spektakl leninowski". Poza tym zespoły miały szereg innych obowiązków - na przykład uczestniczenia w pochodzie 1- szo majowym, jeżeli festiwal odbywał się na początku maja. udziału w dyskusjach i spotkaniach seminaryjnych oraz spotkaniach z robotnikami, studentami i pracownikami uczelni lubelskich. W regulaminie z 1970 organizatorzy umieścili nawet informację, że jury będzie oceniało nie tylko przygotowane spektakle, ale także wypełnianie innych punktów regulaminowych.

Dzisiaj budzi również zdziwienie ..nakazowy" charakter niektórych punktów regulaminu. W czasie ostatniej Wiosny goście mieli obowiązek uczestniczenia w zajęciach warsztatowych, zbiorowych akcjach i planowanej imprezie plenerowej - ..nieuczestniczenie w zajęciach warsztatowych spowoduje niewypłacenie zwrotu kosztów podróży i obciążenie finansowe za pobyt na festiwalu: do zajęć każdy zespól (kierownik artystyczny) obowiązany jest wytypować minimum 10 aktorów."’ Andrzej Rozhin tłumaczy: „Wszystkie festiwale teatralne - Łódzkie Spotkania Teatralne chociażby - ale również, festiwale teatrów profesjonalnych, odbywają się w ten sposób, że przyjeżdża zaproszony zespół, buduje dekorację, daje spektakl i następnego dnia rano -wyjeżdża. Natomiast Wiosny Teatralne zawsze były organizowane tak. aby przyjeżdżające teatry mogły zostać w Lublinie przez cały czas trwania festiwalu. Dzięki temu wszyscy mogli się na wzajem oglądać i przebywać ze sobą. To jest właśnie ten wyróżnik, ale przychodziło to nieraz z ogromnymi trudnościami, bo było bardzo kosztowne. Dlatego chodziło również i o to, aby zapraszani goście nie wysypiali się po wieczornych bankietach, ale brali aktywny udział w tym. co im się proponuje i za co się płaci (prowadzący warsztat) otrzymywali honoraria). Oczywiście ja nie sądzę, aby takie wy muszanie zawsze dawało jakieś pozytywne rezultaty. Ale myślę, że dla młodych grup to. że mogły, chciały, czy - wręcz - musiały się spotkać np. z Ryszardem Majorem i Teatrem „Pleonazmus" było bardzo konstruktywne."

W innym miejscu tej rozprawy cytowałam wypowiedź Andrzeja

Rozhina. który rzeczywistość tamtych lat zawarł w słowach..... był to czas. w

którym często trzeba było coś oddać, aby coś zrobić”. Zapewne trudno by było zanegować słuszność tego stwierdzenia. Nie sposób przecież nie zauważyć, że owo „dawanie" naznaczyło silnym piętnem lubelski festiwal, miało wpływ na jego program, charakter. Z perspektywy lat wolno w tym widzieć jedną z przyczyn słabnięcia i zamierania imprezy.

* * *

¹ Nie zachowały się dane dotyczące 8 i^c) Wiosny;

Dane pochodzą /. książki “Studenckie festiwale teatralne". A. Czarnowska. A. Domagalski, I

Magowski, Kraków 1987;

%

' Z “Założeń programowych i regulaminu 9 LW I ";