Lublin 1966 roku to miasto pięciu wyższych uczelni. W 1944 roku decyzją PKWN został powołany do życia ..pierwszy uniwersytet Polski Ludowej” - Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wyodrębniły się z niego w następnych latach: Akademia Medyczna (1950) i Wyższa Szkoła Rolnicza (1955). W 1953 roku utworzono Wieczorową Szkolę Inżynierską, przemianowaną w 1965 roku na Wyższą Szkolę Inżynierską, która w 1977 otrzymuje status uczelni akademickiej - Politechniki Lubelskiej. Jest również reaktywowany w roku 1944 Katolicki Uniwersytet Lubelski, który powstał jeszcze przed Ił wojną światową jako prywatna szkoła wyższa.
W 1966 - roku I Studenckiej Wiosny Teatralnej - liczba studentów wszystkich uczelni zaledwie przekraczała 6 tysięcy. Musiała się ona systematycznie i niezwykle szybko zwiększać, skoro już w 1980 roku w Lublinie studiowało ponad 30 tysięcy młodych ludzi, z czego połowę stanowili studenci UMCS-u.'
Już w 1949 powstał ma Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej Chór UMCS. który do 1953 roku był jedynym reprezentacyjnym zespołem uczelni.
W 1953 roku z inicjatywy Stanisława Leszczyńskiego został zorganizowany Zespół Tańca Ludowgo UMCS. do dzisiaj prowadzony przez inicjatora, będącego zarówno kierownikiem jak i choreografem grupy. W 1971 roku Ireneusz Kamiński pisał: „Najstarszy Zespół Tańca Ludowego UMCS (...) posiada niebagatelny majątek w strojach, oceniany na kilka milionów złotych, który jest na pewno proporcjonalny do galowo - prestiżowych sukcesów zespołów.”' Z tego samego artykułu dowiadujemy się. że w Lublinie działały jeszcze: Zespół Pieśni i Tańca Wyższej Szkoły Rolniczej - druga pod względem stażu i liczebności grupa w środowisku akademickim. Zespół Pieśni i Tańca Akademii Medycznej oraz Zespół Taneczny Studium Nauczycielskiego. Do tej grupy „wizytówek" uczelni lubelskich możemy jeszcze dodać powstały w 1952 roku Chór Wyższej Szkoły Rolniczej.
Jednak cytowany już autor stwierdzał, iż wymienione zespoły były przede wszystkim ozdobą i realizacją ambicji uczelni a nie środowiska studenckiego. Sami studenci często pozostawali obojętni wobec tej formy działalności kulturalnej, stykając się z nią właściwie tylko w czasie akademickich uroczystości. Podobne glosy odnajdziemy w wielu artykułach zamieszczonych w prasie studenckiej tamtego okresu. „Studenckość spontaniczna i naturalna realizuje się w Lublinie w formach teatralnych” 1 2 3 - to kolejny wniosek, powtórzony za Ireneuszem Kamińskim. który zdają się potwierdzać dokumenty o życiu kulturalnym studentów ówczesnego Lublina.
Dane pochodzą z przewodnika - "Lublin”, pod red. H Gawareckiego, S. Pajdowskiego, S. Wojciechowskiego. Lublin 1966 i pracy magisterskiej - M. Żochowska. "Problematyka życia kulturalnego lubelskiego środowiska akademickiego na lamach "Konfrontacji”, [w:] Archiwum UMCS w Lublinie;
: I. J. Kamiński. "Od “Samsary” do "Gongu", [w:] "Kamena", nr 10. 09.05.1971. s. 1;
’ I. J. Kamiński, op. cit.;