1941127178

135

ZA CZY PRZECIW?

stanowią dość regularnie wydawane w formie książkowej okolicznościowe zbiorki przedrukowywanych z Die Zeit artykułów. Dalsze 3 to książki autorstwa redaktorów tygodnika: wspomnienia z pracy korespondenta (1) oraz wydawnictwa (2) z okazji jubileuszu 50 lat tygodnika. Kolejne to tzw. Daten zur Mediaplanung (2), wydawane przez ZEIT-Verlag, oraz opublikowane w 1995 roku Fakten und Zahlen (1) dotyczące (m.in.) Die Zeit Magazin. W prasoznawczej literaturze fachowej pozycje poświęcone Die Zeit spotkać można stosunkowo rzadko. Prace tego typu w siedemnastu przecież latach opublikowane zostały jedynie 5 razy. I tak w 1987 roku Gerd Briine, Peter Hammann i Michael Kleinaltenkamp wykonali badania rynku tygodnika, a w 1992 roku Ralf Brucke, Katja Dittmann i Beate Kegler badali Die Zeit ze względu na zawartość ogłoszeń oferujących pracę w dziedzinie kultury. Wyniki badań tego samego typu opublikowane zostały ponownie w roku 1996 (Kerstin Biicker). Bardzo rzadko (2) analizowano zawartość i treść „dziennikarską” Die Zeit. W 1982 roku Ernst Friedlaender dokonał analizy artykułów wprowadzających (Leitartikel) Die Zeit z lat 1946-1950. W roku 1984 Klaus Overhoff opublikował natomiast pracę na temat upolitycznienia tematu energii atomowej, opartą na analizie przekazu informacyjnego m.in. Die Zeit (autor badał również publikacje innego niemieckiego tygodnika — Der Spiegel). Przyznać należy, że jest to sytuacja dość zaskakująca, jeśli zważyć na pozycję Die Zeit pośród innych mediów — nie tylko w Republice Federalnej Niemiec.

Do tego opracowania wykorzystany został 1 rocznik Die Zeit (wszystkie 53 numery tygodnika wydane w 1989 roku). Celem analizy było uzyskanie możliwie pełnego obrazu dyskusji prowadzonej na łamach Die Zeit, stąd selekcja objęła wszystkie opublikowane w roku 1989 artykuły zamieszczane we wszystkich działach tygodnika. Jedynym kryterium ich doboru była ogól-noniemiecka² tematyka. Szczegółowej analizie poddano w sumie 162 teksty, z których 46 (ok. 28%) w sposób bezpośredni poruszało kwestię zjednoczenia. Tematyka pozostałych została ułożona w 9 grup tematycznych. Rozkład tematyki artykułów przedstawia tabela 1. W gronie autorów znalazło się 61 różnych osób, a pośród nich także znane osobistości ze świata polityki (Willy Brandt, Gunter Gaus, oczywiście Helmut Schmidt — obecnie jeden z wydawców tygodnika), nauki (Ralph Dahrendorf, Harry Maier), kultury (Konrad WeiB, Stefan Heym, Monika Maron, Martin Walser) i in.

Znakomita większość artykułów poddanych analizie pochodzi z działu politycznego (Politik) tygodnika. Pozostałe z gospodarczego (Wirtschaft), Zeit-DOSSIER, felietonu (Felieton) i in. Dane te przedstawia diagram. Tabela 2 zawiera dane w odniesieniu do poszczególnych kwartałów roku 1989. Takie rozmieszczenie artykułów o tematyce ogólnomemieckiej świadczy, z jednej strony, o żywym zainteresowaniu jednością Niemiec (Politik to najbardziej eksponowany dział tygodnika — strony 1-12), z drugiej strony, podobna dysproporcja staje się przyczyną dość jednostronnego — nadreprezentacja aspektu politycznego — traktowania problemu. Zastanawia, zwłaszcza że redakcja

² To znaczy dotycząca takich wydarzeń, które w sposób istotny łączą się z kwestią jedności niemieckiej.