Istnieje zakres wspólny pomiędzy sporem i konfliktem w ujęciu szerokim, związany z wyróżnieniem konfliktu potencjalnego i realnego24. Zakres pojęcia konflikt potencjalny odnosi się do sytuacji sprzeczności aspiracji lub opinii. Konflikt realny, w wąskim znaczeniu, ogranicza się do podjętych działań w celu realizacji sprzecznych aspiracji lub wyrażania przeciwstawnych opinii25. W języku prawnym działania te przyjmują formę roszczeń do podjęcia lub powstrzymania się od określonych działań faktycznych lub czynności prawnych26. Szerokie ujęcie konfliktu pozwala odróżnić konflikt od sporu poprzez odróżnienie stanu istnienia sprzeczności oraz sytuacji podjęcia działań. Konflikt istnieje, jeżeli dwie lub więcej stron wzajemnie od siebie zależnych spostrzega niemożliwe do pogodzenia różnice lub blokadę dążeń w zakresie potrzeb, zasobów lub wartości oraz podejmuje działania. W wyniku tych działań konflikt ulega eskalacji, złagodzeniu lub rozwiązaniu. Podobnie Rummel mówi o konfliktach latent-nych i faktycznych, wyróżniając trzy poziomy konfliktu: potencjalności, dyspozycji i siły oraz manifestacji27.
Kolejne kwestie leżą w obszarze indywidualnych właściwości stron: interesy i wartości, które przekładają się na motywy i cele działania. Przyczyny, dla których dana jednostka uznaje określone interesy i wartości, są tak złożone, że w konkretnej sytuacji są przyjmowane jako aksjomat. Niemniej właśnie osobiste preferencje w połączeniu z oceną sytuacji skutkują przyjęciem postaw i motywacji28. Ponadto, pomijając kwestie percepcji i oceny, sytuacja konfliktu zawsze jest ograniczona przez zasoby, przepisy prawne i inne regulacje, czas i miejsce. Dodatkowym utrudnieniem jest dostęp do informacji oraz sposób ich analizy. W konsekwencji samo uwarunkowanie sytuacji może utrudniać lub ułatwiać stronom dochodzenie do porozumienia.
Konsekwencje konfliktu są kwalifikowane jako zdecydowanie negatywne, neutralne, naturalne, o pozytywnym wpływie lub potencjalnie destruktywnym, ale przy właściwym działaniu przynoszącym określone korzyści29. Konflikt w wysokim stopniu znaczeniu socjologicznym akcentuje strukturalną sprzeczność sytuacji konfliktowej polegającej na niemożności jednoczesnej realizacji wszystkich interesów - zob. np. J. Mucha, Konflikt i społeczeństwo. Z problematyki konfliktu społecznego we współczesnych teoriach zachodnich, Warszawa 1978.
24 J. Reykowski, Konflikty polityczne [w:] K Skarżyńska (red.), Psychologia polityczna, Poznańl999, s. 169.
25 Za: J. Reykowski, Negocjacje drogą do paktu społecznego, Warszawa 1996, s. 323-325.
26 Por. J. Kurczewski, op. cit., s. 52-53.
27 Za: J. Folberg, A Taylor, Mediation. A Comprehensive Guide, Jossey-Bass, San Francisco 1984, s. 22.
28 Por. W.J. Holdsworth, Advocacy and Negotiation in Industrial Relations, The Law Book Company Limited 1987, s. 136-139.
29 Poglądy o negatywnym wpływie konfliktu prezentowali: L. Coser, P.S. Cohen, R. Dahendorf, traktując konflikt w kategoriach walki, sporów i napięć. G. Simmel uważa, że konflikt pełni przede wszystkim funkcje destrukcyjne. T. Parsons traktował konflikty jako przejaw choroby społecznej. Zob. J. Sztumski, op. cit., s. 83; St. Jedynak, Teorie konfliktu społecznego [w:] A. Żuk (red.). Konflikt i walka, Lublin 1993, s. 22.