1999020831

86 STANISŁAW KOŃCZAK (24)

Poniższa tabelka ilustruje przebieg roczny zachmurzenia na niektórych stacjach wybrzeża i wyspach Bałtyku, rozmieszczonych od północy do południa Bałtyku:

Stacje	i	11	111	IV	a						XI	XII
Karesuando ....	6.2	5.7	5.4	5.6	6.8	6.4	7.2	6.9	6.8	6.6	6.7	6.7
Haparanda.....	6.6	6.2	5.5	5.4	6.1	5.5	5.7	6.2	6.3	6.8		7.1
Harnosand ....	6.2		5.9	5.6	5.5		5.3	5.8	6.1	6.3	Ufa	6.9
Helsinki.....	7.8	7.4	6.5		5.5	5.4	5.1	5.9	6.1	7.3	78	8.3
Stockholm .....	7.6	7.2	6.4	5.8	5.5	5.1	5.7	5.6	5.9	6.9	7.2	7.9
Alandy (duża wyspa).	7.4	7.3	6.4	5.7	5.2	4.6	4.7	5.5	5.7		7.5
Visby (Gotlandia) . .	7.4	6.7	6.0	4.9	4.1	3.8	4.3	4.4	5.0	6.4	7.1	7.6
Lund.......	7.7	7.6		6.2	5.5	5.2	6.1	5.9	5.9	7.1	7.8	8.1
Hel.......	7.7	7.5		6.2	5.6	5.5	5.7	5.7	5.8	6.9	7.9	8.3
Hammeren (Bornholm)	7.1	7.3	6.3	5.7	4.7	4.7	4.5	5.1	5.3	6.3	7.4	8.6
Kopenhaga ....	7.6	7.7	6.7	6.0	5.6	5.7	6.5	6.1	5.9	7.1	7.9	8.2
Skagen......	7.1		6.7	6.0	5.6	5.5	5.4	6.3	5.8	7.5	7.5

Wartości te podane są w skali: 0 = pogodnie, 10 = zupełnie pochmurno.

W Szwecji największe zachmurzenie jest w Skanii — Lund ma 6,7 jako średnią roczną; najmniejsze jest ono w Szwecji środkowej. Na ogół Szwecja ma najmniejsze zachmurzenie z całej Europy północnej. Finlandia ma maximum zachmurzenia w listopadzie i grudniu — 8,0, poczem ono szybko maleje; minimum przypada w czerwcu —5,0. Dania ma z całego obszaru Bałtyckiego największe zachmurzenie — jako dzielnica najbardziej oceaniczna. W listopadzie jest średnio tylko jeden dzień całkiem pogodny, zaś w grudniu jest 21 dni zupełnie pochmurnych. Nad obszarem wodnym Bałtyku mamy w miesiącach zimowych duże zachmurzenie, od 7,5 do 8,5, latem zaś tylko 4,0 nawet miejscami poniżej tej wartości.

7. WILGOTNOŚĆ POWIETRZA.

Obszar Bałtycki prawie ustawicznie zalewany jest wilgotnym powietrzem z nad Atlantyku; to też należałoby się spodziewać dużych wartości wilgotności względnej. Zawartość pary wodnej w powietrzu zależy jak wiemy, przede wszystkim od parowania. Proces parowania jest bardzo skomplikowany, trudno go ująć rachunkiem, a pomiary są zawsze obarczone dużymi błędami. Niemożliwe jest obecnie podanie jakichkolwiek danych, tyczących rozkładu i przebiegu parowania. Wiadomym jest, że nad powierzchnią wodną wzrasta wyparowanie z temperaturą powietrza i temperaturą wody: jest ono większe, im suchsze