20
Stał konstrukcyjna ze względu na dobre właściwości mechaniczne jest podstawowym materiałem stosowanym w technice. Stopy żelaza, będące w większości przypadków magnetyczne, diagnozować można także magnetycznie, nie wykluczając innych metod. Wielkościami magnetycznymi fizycznymi czułymi na strukturę realną materiału są przede wszystkim:
- przenikalność magnetyczna początkowa i maksymalna,
- natężenie koercji,
- straty histerczowc,
- straty wiroprądowe,
- straty relaksacyjne.
Zmienność parametrów magnetycznych materiału od temperatury jest na tyle istotna, żc w fundamentalnym dziele: „Ferromagnetyzm" Bozofth wskazał, żc obok naprężeń, temperatura jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na jego parametry. Zmienność przenikał-ności materiału w danej ustalonej temperaturze (97) może być wywołana między innymi:
- procesem obróbki plastycznej,
- procesem obróbki cieplnej,
- szybkością chłodzenia,
- czynnikiem chłodzącym.
- relaksacją naprężeń,
- czasem starzenia.
- obciążeniami sprężystymi i zmęczeniowymi.
Metodę magnetyczną można stosować do analizy struktury realnej oraz wyznaczania faz w stopach żelaza. Istnieje wiele odmian tej metody, w których wykorzystuje się odpowiednią wielkość fizyczną lub przebieg danego zjawiska. Stosowane są urządzenia oparte na pomiarze:
- przenikalności magnetycznej,
- magnetyzacji nasycenia,
- magnetycznego pola rozproszenia,
- strat magnetycznych.
Przenikalność magnetyczna ferromagnetyka zależy od wielu czynników wewnętrznych. W materiałach magnetycznych z anizotropią magnetyczną, a do takich zaliczyć można stale konstrukcyjne, przenikalność magnetyczna względna opisana jest zależnością [112-114]:
gdzie: J, -T -
ko -6 -I -
Ho -
K'f~ Ki -
magnetyzacja nasycenia, temperatura termodynamiczna, stała Boltzmanna,
grubość efektywnej ścianki domenowej, szerokość domeny, stała magnetyczna,
efektywna stała anizotropii magnctokrystalicznej, efektywny współczynnik magnetostrykcji.
o - naprężenie mechaniczne, p parametr zależny od rodzaju ścianki domenowej,
c stężenie elementów oddziałujących z wektorem spontanicznej magnetyzacji (mogą to być atomy międzywęzłowe węgla, azotu, tlenu), w - stała oddziaływania danego elementu z wektorem magnetyzacji spontanicznej, t - czas liczony od momentu rozmagnesowania (redystrybucji elementów porządkujących się kierunkowo), r - czas relaksacji dojścia do stanu równowagi.
Jak widać ze wzoru (2.1), także budowa domeny magnetycznej wpływa na przenikalność magnetyczną materiału.
W stalach konstrukcyjnych oprócz zmian parametrów magnetycznych od zewnętrznych czynników mechanicznych (w granicach odkształceń sprężystych) występują przemiany fazowe powodowane odkształceniami plastycznymi. W stalach austcnityczno-martenzy-tycznych (A+M) dochodzi nieraz do wydzielenia fazy martenzytycznej. Spodziewane zmiany pr/cnikalności magnetycznej materiału i natężenia koercji mogą zostać zakłócone lokalnymi przemianami fazowymi, zmieniającymi diametralnie namagnesowanie.
Dla fazy amorficznej stała anizotropii magnetokrystalicznej Kj jest zazwyczaj równa zero. W przypadku gdy mamy do czynienia z fazą amorficzną i krystaliczną oraz gdy rozmiary fazy krystalicznej są mniejsze od długości oddziaływania wymiennego wówczas [43,69]:
gdzie: K\ - stała anizotropii magnetokrystalicznej fazy krystalicznej,
d - średnia średnica fazy krystalicznej,
A - stała oddziaływania wymiennego; gdy w ystępuje tylko faza krystaliczna, wówczas Ke(- K\.
Parametry magnetyczne zależą od składu chemicznego [115], struktury realnej, temperatury i obróbki cieplnej. Na przykład skład chemiczny w stopach Fc-Cr-Ni silnie wpływa na ich skład fazowy (rys. 2.2).
Ilote torty*/ 0% ito
■ |
■ |
■ |
- |
zr |
- |
- |
.Z |
■ |
■ | ||||||||||
m |
■ |
■ |
■■ |
■ |
u |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | ||||||
m |
■■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | ||||||||||||
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | |||||||||||||||
■ |
■■■■ |
_ |
- | ||||||||||||||||
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
L- | ||||||||||||||
m |
■ |
HHBI |
■ |
■ |
p |
■ |
■ | ||||||||||||
u |
■ |
■ |
■ |
L |
_J |
T |
■ | ||||||||||||
■ |
_ |
_!_ |
■ |
■ | |||||||||||||||
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | ||||||||||||||
u |
■ |
■ |
_ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
IB |
■ |
■ |
■ | ||||||
T |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | |||||||||
-1 |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ |
■ | |||||||||||
_ - |
■ | ||||||||||||||||||
-i |
— |
3 |
c |
d |
R |
3 |
t |
— |
— |
U |
Rys. 2.2. Skład fazowy stopów Fe-Cr-Ni
Fig. 2.2. Diagram ofphase composition Fe-Cr-Ni
gdzie: równoważnik chromu:
(2.3)
Cr£ = 1 x %Cr +1 x %Mo +1,5 x %Si + 0.5 x %Nb + ...(%Ti. W.Ta. Al).