2251772389

146 ARTYKUŁY

skodyfikowanych zasad powinny odpowiadać na trzy pytania: dlaczego, co, jak ^l2. Odpowiedź na pytanie „dlaczego?” wymaga dowolania się do zadań zbiorów, służących określonemu środowisku czy instytucji. Pytanie „co?” wymaga odpowiedzi, jakie materiały biblioteczne mają wejść do zbiorów i kto jest odpowiedzialny za ich dobór. Kwestia ,jak?” wymaga opisania metod, jakimi posługują sę bibliotekarze w celu pozyskania odpowiednich materiałów.

Praktyczne wskazówki, dotyczące organizacji prac nad konstruowaniem tego rodzaju dokumentu bibliotekarze amerykańscy znajdują w wielu publikacjach ¹³. Najważniejsza wskazówka — twierdzą zgodnie różni autorzy — to ta, aby zasad nie ustalali wyłącznie sami bibliotekarze. W pracach nad ich przygotowaniem powinni brać udział przedstawiciele wszystkich grup użytkowników danej biblioteki, nawet jeśli zasady będą jedynie pochodną innych nadrzędnych dokumentów, np. statutu uczelni. Sugeruje się, aby prace nad zasadami gromadzenia w poszczególnych bibliotekach rozpoczynać od utworzenia komitetu koordynującego całość poczynań, składającego się z przedstawicieli użytkowników i bibliotekarzy bezpośrednio nie odpowiadających za gromadzenie ¹⁴.

Zaleca się, aby prace nad przygotowaniem zasad składały się z następujących etapów:

1.    Ustalenie terminologii;

2.    Przyjęcie schematu klasyfikacji;

3.    Sporządzenie formularza służącego do analizy zawartości księgozbioru, przeznaczonego dla bibliotekarzy odpowiedzialnych za gromadzenie materiałów z poszczególnych dziedzin;

4.    Wstępne sformułowanie zasad:

a)    przygotowanie części ogólnej na podstawie istniejących już materiałów o bibliotece i instytucji macierzystej,

b)    zgromadzenie szczegółowej wiedzy o użytkownikach biblioteki,

c)    zaznajomienie się z procedurami pozyskiwania materiałów,

d)    porównanie dokumentu z zasadami innych bibliotek,

e)    analiza materiału dotyczącego zawartości księgozbioru, sporządzonego przez bibliotekarzy;

5.    Analiza projektu zasad przeprowadzona przez komitet koordynacyjny i sporządzenie ich ostatecznej wersji;

6.    Szerokie rozpowszechnienie zasad — dopuszczalna jest nawet sprzedaż dokumentu w jego ostatecznej postaci;

7.    Nowelizacja zasad z częstotliwością roczną lub dwuletnią.

¹²    G. E. Gorman, B. R. Howcs (por. przyp. 6), s. 28.

¹³    Tamże, ł 95-111.

¹⁴    Tamże, s. 85-93.