2251772429

186 SPRAWOZDANIA

rozwoju. Ze względu na rangę poruszanych problemów, sposoby ich interpretowania, propozycje i sugestie badawcze referentów i dyskutantów, przedsięwzięcie można uznać za pożyteczne, potrzebne i dobrze realizujące powyższe cele programowe.

Maria Majzner

Maszynopis wpłynął do redakcji 22 stycznia 1996 r.

ZADANIA BIBLIOTEKI WYŻSZEJ UCZELNI TECHNICZNEJ

WCZORAJ, DZIŚ I JUTRO

Konferencja jubileuszowa z okazji 80-lecia Biblioteki Głównej Politechniki Warszawskiej

(Warszawa, 7-8 listopada 1995 r.)

W konferencji wzięło udział 140 osób z całej Polski. Gości przywitała mgr Elżbieta Dudzińska, dyrektor Biblioteki, a wśród nich przedstawicieli: władz uczelni z rektorem Politechniki Warszawskiej prof. drem hab. Markiem Dietrichem na czele, wydziałów PW, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Polskiej Fundacji Upowszechniania Nauki, władz administracyjnych PW, członków Rady Bibliotecznej, związków zawodowych, uczestniczących w konferencji dyrektorów i przedstawicieli bibliotek naukowych w kraju, pracowników Biblioteki Głównej, jej filii, bibliotek wydziałowych i instytutowych PW.

Otwierając konferencję prorektor ds. nauki prof. dr hab. Władysław Włosiński podkreślił znaczenie działalności Biblioteki dla realizacji zadań dydaktycznych i badawczych uczelni. Zwrócił uwagę na oczekiwania użytkowników biblioteki i związane z tym unowocześnienie dostępu do szybkiej informacji o zbiorach własnych i obcych poprzez dążenie do pełnej automatyzacji biblioteki. Pozytywnie oceniając działalność Biblioteki, prorektor w imieniu kierownictwa Uczelni zapewnił pomoc w realizacji stojących przed nią zadań.

Pierwszy dzień konferencji miał charakter historyczny i poświęcony był dziejom Biblioteki. Inauguracyjny referat Biblioteka Politechniki Warszawskiej wczoraj, dziś a jaka jutro? wygłosiła E. Dudzińska •. Autorka omówiła, poczynając od 1824 r. wydarzenia historyczne, społeczne i ekonomiczne rzutujące na powstanie i rozwój PW, a przede wszystkim związane z nią losy Biblioteki. Od tego bowiem roku rozpoczęto starania o utworzenie wyższej szkoły technicznej, sfinalizowane w 1826 r. powstaniem Szkoły Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W 1831 r. po upadku powstania listopadowego uczelnia została zamknięta, a księgozbiór wywieziono z kraju. W 1898 r. staraniem społeczeństwa polskiego utworzono Warszawski Instytut Politechniczny z językiem wykładowym rosyjskim. Od nowa też zorganizowano bibliotekę. Po wybuchu I wojny światowej uczelnia została ewakuowana przez władze carskie w głąb Rosji. W 1915 r. została powołana polska uczelnia techniczna — Politechnika Warszawska, w której utworzono Bibliotekę Główną. Odziedziczyła ona część księgozbioru (ocalonego przed wywiezieniem do Rosji) po Bibliotece Warszawskiego Instytutu Politechnicznego. W 1918 r. księgozbiór Biblioteki wynosił 32 000 woluminów. W okresie międzywojennym wraz z rozwojem uczelni rozrastał się księgozbiór Biblioteki, rozszerzył się zakres jej działania.

Główną tezą referatu było stwierdzenie, iż „podstawowym czynnikiem, kształtującym bibliotekę zawsze byli i są jej użytkownicy, czyli środowisko czytelnicze, ich potrzeby, aktywność ich artykułowania oraz zmieniające się w związku z postępem techniki formy wykonywania usług” (s. 5y Autorka podkreśliła zmianę funkcji biblioteki uczelnianej od tradycyjnej do nowoczesnego centrum informacji naukowej. Na zakończenie Autorka poinformowała o staraniach władz uczelni, które rozumiejąc potrzeby użytkowników i bibliotekarzy, doprowadziły do rozpoczęcia w końcu 1995 r. prac związanych z rozbudową biblioteki. Jest to inwestycja oczekiwana przez społeczność akademicką od kilkunastu lat. W nowym pomieszczeniu przewidziano 4 kondygnacje w większości

* Referaty opublikowano w wydawnictwie Zadania biblioteki wyższej uczelni technicznej wczorąj. dziś l jutro. Materiały konferencyjne. Warszawa, 7-8 listopada 1995 r. [Warszawa 1995].