20 STEFAN RYOIEL
Wreszcie prawo z 4 lutego 1924 r. (zob. B. A. B. F. 1924, str. 38—39), konstytuujące Reunion des Bibliotheąues Nationales de France (narazie obejmuje:1 Biblioth£que Nationale, Bibliothfc-que Sainte Genevi6ve i Bibliotheque de 1’Arsenal), zależną bezpośrednio od ministra, posiadającą autonomiczny budżet, sprzyjającą skoordynowaniu prac tych najwyższych bibljotek naukowych państwa i t. d., uwzględnia w jaknajszerszym zakresie czynnik fachowo-bibljotekarski w radzie Reunionu (m. i. 2 urzędników naukowych związku tych bibljotek — z wyboru ich personelu).
Z tego typu organów niemieckich zasługują na omówienie zasady funkcjonowania: pruskiego Beirat fur Bibliotheks-angelegenheiten (dekret z 23 czerwca 1907 r., w Jahrbuch der deut-schen Bibliotheken VI, str. 135—137) i najnowszego — badeńskiego (dekret z 23 czerwca 1923 r., tamże, rocznik XVI, str. 228—229). Kompetencje obydwu tych organów obejmują tylko bibljoteki państwowe: pruskiego — berlińską Państwową (dawną Królewską) i wszystkie uniwersyteckie, badeńskiego — krajową w Karlsruhe, uniwersyteckie w Heidelbergu i Freiburgu oraz Politechniki w Karlsruhe. O ile pruski Beirat jest organem pośredniczącym we wszelkich stosunkach służbowych między bibljotekami a ministrem i odwrotnie (czego zniesienia domaga się fachowa opinja niemiecka, ob. cytowany projekt Fiichsela), to badeński tego przywileju nie posiada. Obydwa mają prawo inicjatywy w stosunku do ministerstwa, nie mówiąc o tern, że są dlań stałemi organami doradczemi i opinjodawczemi we wszelkich sprawach dotyczących wymienionych bibljotek, czy to indywidualnie czy wspólnie, przyczem w tych ostatnich wypadkach dekret badeński nakłada na Beirat obowiązek przestrzegania właściwości historycznych i aktualnych poszczególnych bibljotek.
W swej konstrukcji personalnej obydwa Beiraty różnią się tern, że pruski na 6 członków ma jednego z urzędu, który jest zarazem jego prezesem (generalny dyrektor berlińskiej Bibljoteki Państwowej), jednego komisarza ministerjalnego i 4 fachowców mianowanych, zaś badeński — na conajmniej 5 członków ma 4 z urzędu i 1 komisarza rządowego, przy ewen-tualnem zaś powiększeniu ilości członków (dekret nie ogranicza jej) będą to już nominaci (za porozumieniem z Beiratem) z pośród urzędników bibljotek naukowych lub osób specjalnie ob-