CCF20090322016

jednostronne np. 20^’^ lub ^^-021 * wreszcie asymetryczne

dwustronne np. 20_q’^. Podane przykłady dotyczą tolerowania dwugranicznego. Stosuje się również tolerowanie jednograniczne, w którym określa się tylko jedną z odchyłek wymiarowych.

Aby umożliwić porównywalne i efektywne ustalanie wymagań dotyczących błędów wymiaru, zostały opracowane i znormalizowane układy tolerancji, pól tolerancji i odchyłek wymiarów liniowych, stożków i kątów.

Szeroko jest stosowany międzynarodowy układ ISO (International Organization for Standardization), na którym opierają się odnośne normy wielu państw, w tym również normy polskie. W zakresie wymiarów nominalnych do 500 mm wyróżnia się w nim 19 klas dokładności wymiaru, które oznacza się symbolami cyfrowymi od 01, 0, 1 do 17 w kierunku malejącej dokładności. Bliższe wiadomości na ten temat można znaleźć w literaturze [4.68]. Przyjmuje się umownie, że przedmioty z tworzyw są precyzyjne, jeżeli ich tolerancja wymiaru wynosi 0,3% a uzyskiwane dokładności, v zakresie wymiarów nominalnych od 2 do 120 mm, odpowiadają klasom od 12 do 16 oraz są mikroprecyzyjne, jeżeli w zakresie wymiarów nominalnych mniejszych od 2 mm odpowiadają klasie dokładności 7 [4.31].

Znane są również inne układy tolerancji i odchyłek znormalizowanych, specjalnie opracowanych do przedmiotów z tworzyw, spośród których na wyróżnienie zasługuje układ według DIN 16901 (RFN) w zakresie wymiarów nominalnych do 1000 mm.

Pasowanie jest to charakter współpracy dwóch elementów, określony różnicą ich wymiarów przed połączeniem, z których jeden jest wymiarowany za pomocą wymiarów wewnętrznych, zaś drugi za pomocą wymiarów zewnętrznych. Rodzaj pasowania zależy' od różnicy, jaka