Kraków 15 Marca 1882.
Ner 3.
Prenumerata w miejscu.
Rocznie......4 złr.
Półrocznie.....2 -
Cwiercrocznie .... 1 »
Wychodzi i5-go knziiego miesiąca.
Numer pojedynczy 40 c.
Biuro Redakcyi i Administracyi w Muzeum Techn. - Przem. Krak
l>la A ustro-Węgier.
Rocznie......4 złr.
Prenumerata w Iłowy i:
Rocznie.....4 ruble.
W Xiemczecli:
Rocznie.....8 marek
Kwartalnie .... 2 **
Iłcilakryi.
Władysław Kaczmarski, inzyn mech — Henryk Lindąuist, prof. inst. techn. przem. Jan Matula, starszy inz. rząd. --Władysław Rozwadowski, b. prof. Instytutu technicznego.— SyC^ęsny Zaremba, budowniczy.
Członkowie Tow. Techn. Krak, otrzymują -Czasopismo
Techniczne- bezpłatnie.
T II *
'IN Rzut pobieżny na system wiązań ciesielskich /'. łirockockiego, z tablicą rysunków. — Próby żelaznych mostow na gościńcach we Francyi. — Fryd. Stach. Warunki zdrowotne mieszkań. — Jakie niebezpieczeństwo w razie pożaru przedstawia gaz świetlny? — Sprawy Towarzystw techn. — Nekrologia. — Notatki techniczne. — Rozmaitości.
u a 11 o w y systc 111 w i a z a u ciesielskich
Br ochockiego Tomasza,
inżyniera cywilnego w Paryżu.
^dJystem ten polega na łączeniu ram jednakowego
kształtu równoległoboków, różniących się tylko szerokością, które się przeplatają ze sobą w sposób dozwalający, wzajemnie się opierać i podtrzymywać bez po-mocv wiazan lub umocowan stałvch tak, ze calosc
y *
przyjmując kształt łuku śluzy jako dźwigar dla mostu lub wiązar dla dachu znacznej rozpiętości, bez udziału nitów lub śrub potrzebnych w innych systemach, celem połączenia pojedynczych części lub ich usztywnienia.
Krąglaki z drzewa należytej wytrzymałości, be-leczki zelazne kształtu podwójnego jako tez i rury zelazne stosunkowo małej średnicy, stosownie Jo przeznaczenia budowli, mogą korzystnie b\c użyte do tego rodzaju wiązań ciesielskich.
Łatwość wykonania, lekko.se całego systemu i małe Koszta robocizny, ze względu głównie na krótki czas potrzebny do wykonania, zalecają przedewszystkiem ten system konstrukcyi.
Ramy, jako jedyny składnik niniejszej konstrukcyi, wiąże się z dwóch belek podłużnych i dwóch trawersów, tworzących razem równoległobok regularny. Belki podłużne zaopatrzone sa na końcach okuciami zela-znemi, do których zakładaja się trawersy; okucia te śluza trawersom jako punkty oparcia w całym systemie. (fig. i, 2, 3).
W wiązaniu luków każdy trawers jest wspólnym dla dwóch ram sąsiednich, wspiera się zas na dwóch podłużnych belkach ramy, z która się krzyżuje.
Końce całego systemu łuku, należące do odnośnych ram, spoczywają na stosownych oparciach, lub na przyczółkach mostowych, (fig. 4, 5).
Rozpiętość i wysokosc czyli strzała łuku znajdują się u stosunku prostym do długości belek podłużnych ram i grubości trawersów tychże.
Zmniejszając długość pierwszych i zwiększając wymiar drugich, rozpiętość łuku zmniejszy się a wysokosc (strzałka) zwiększy się.
Czyniąc odwrotnie, zwiększy się rozpiętość i zmniejszy strzałka.
Zwiększając więc wymiary ram w sposób wyżej podany, można zwiększyć lub zmniejszyć rozpiętość i strzałkę w stosunku do zmiany części składających ramv.
m
Przy jednakowych warunkach konstrukcyjnych, tak pod względem rozpiętości łuku, jako tez i pod względem ilości i jakości użytego materyału, most wybudowany podług tego systemu przedstawia bez porównania więcej wytrzymałości od mostow wszystkich innych dotąd znanych systemów. Pochodzi to ztąd, ze wszystkie wplatane części składowe tego systemu, działające ciężkością wzajemnie na siebie, nie są krępowane w swym ruchu nitami lub śrubami, przez co zachowują całą swą elastyczność, rozkładając jednostajnie ciężar przypadkowy na cały system.
Widocznetn jest, ze zwiększając w jednostajnym porządku ilosc belek podłużnych w ramach, siła oporu