Udział jasmonianów w procesach fizjologicznych roślin
krótkimi peptydami i cukrami nie wykazują aktywności biologicznej i mogą pełnić funkcję formy transportowej. Ich tworzenie jest sposobem na znaczne zmniejszenie stężenia aktywnego hormonu i skutkuje powstaniem puli rezerwowej, z której regulator może być uwalniany zgodnie z zapotrzebowaniem. Po podaniu egzogennego hormonu tworzenie koniugatów jest elementem systemu detoksyfikacyjnego roślin [4],
Degradacja kwasu jasmonowego została poznana w ograniczonym stopniu, wiadomo jednak, że ma ona charakter oksydacyjny. W pierwszym etapie grupa metylowa nienasyconego łańcucha bocznego ulega utlenieniu [1, 2].
Kwas kukurbinowy
Kwas tuberynowy
Rys. 2 Wzory strukturalne wybranych jasmonianów [6]
2.4. Występowanie jasmonianów
Jasmoniany znajdują się we wszystkich roślinach należących do nagonasiennych i okrytonasiennych. Ponadto ich obecność stwierdzono u roślin niższych, u skrzypowych, np. Eąuisetum arvense i Eąuisetum sylvaticum, grzybów (Giberella fujikuroi i Botryodiplodia theobromae) i glonów (Gelidium latifolium, Euglena gracilis, Spirulina maxima i Chlorella sp.). U niektórych glonów stwierdzono obecność pełnego zestawu enzymów potrzebnych do produkcji kwasu jasmonowego, jednak obecności jego samego nie stwierdzono. Występowanie jasmonianów wykryto prawie we wszystkich organach roślin wyższych. Są one obecne w korzeniach, bulwach, łodygach, kwiatach, owocach, nasionach i zarodkach oraz pyłku kwiatowym. Rośliny zawierają zróżnicowaną ilość związków jasmonowych mieszczącą się w zakresie 3-10 pg na lg świeżej masy. Różnice ilościowe zależą od gatunku i rodzaju rośliny oraz wieku organu - wraz z wiekiem obniża się zawartość tych fitohormonów. Co więcej, części wegetatywne roślin zawierają mniej jasmonidów niż części generatywne, do których zalicza się nasiona, owoce i owocnie. Dowiedziono, że kwas jasmonowy występuje w organach roślinnych częściej niż jasmonian metylu. U niektórych roślin jednocześnie mogą
11