226618206

ju lub poprzez zmniejszenie wysokości zwoju, wreszcie wskutek jednego i drugiego jednocześnie. Z uwagi na prostsze i tańsze wykonanie ślimaka, znacznie częściej stosuje się ślimak o stałym skoku i zmniejszającej się wysokości zwoju.

Ślimaki klasyczne mają kanał śrubowy ciągły wzdłuż całej długości części roboczej i różnią się miedzy sobą elementami geometrycznymi. Ślimaki specjalne są zaopatrzone w specjalnej konstrukcji elementy intensyfikujące proces ścinania i mieszania tworzywa w układzie uplastyczniającym. Ślimaki niekonwencjonalne natomiast charakter}żują się tym, że na części długości roboczej mają odcinki kanału nieśrubowego klasycznego, ciągłego lub nieciągłego. Obecnie coraz częściej spotyka się rozwiązania konstrukcyjne ślimaków będące połączeniem rozwiązań ślimaków niekonwencjonalnych i specjalnych.

Powierzchnia zewnętrzna cylindra ślimakowego układu uplastyczniającego najczęściej jest rowkowana na całej długości roboczej lub części jego długości w celu zapewnienia właściwego ochładzania tworzywa przetwarzanego. W wytłaczarce część długości powierzchni wewnętrznej cylindra jest najczęściej rowkowana. Rowki przetwórcze na powierzchni wewnętrznej cylindra są wzdłużne lub śrubowe i znajdują się w obszarze pod otworem zasypowym oraz dalej na długości około od 3 do 5 średnic ślimaka, w kierunku głowicy. Elementy geometryczne (liczba rowków, kąt pochylenia, głębokość, kąt skręcenia, kierunek skręcenia) rowków przetwórczych mogą być niezmienne w czasie trwania procesu wytłaczania (rowki pasywne) lub można je zmieniać (rowki aktywne) w zależności od potrzeb przetwórczych.

Głowica wytlaczarska jest narzędziem przetwórczym z otwartym gniazdem formującym mocowanym bezpośrednio do układu uplastyczniającego lub do uzupełniającego urządzenia przygotowawczego, którym może być urządzenie filtrujące, pompa zębata lub mieszarka statyczna.

Konstrukcja głowicy wytaczarskiej, niezależnie od jej przeznaczenia, powinna uwzględniać ogólne wymagania, gwarantujące prawidłowy proces kształtowania wytworu. Są to przede wszystkim [5]:

-    zapewnienie prawidłowego przepływu tworzywa w kanałach przepływowych, tak aby w rezultacie uzyskać wymagany kształt oraz wymiary wytwarzanej wytłoczyny,

-    umożliwienie prowadzenia procesu wytłaczania z jak największym natężeniem przepływu tworzywa,

-    ukształtowanie oraz cechy geometryczne kanałów przepływowych głowicy powinny wykluczać tworzenie się stref zastoju tworzywa oraz zapewniać dostatecznie duży opór przepływu tworzywa, wytwarzając odpowiednie ciśnienie na czole ślimaka i zapewniając właściwe mieszanie i homogenizację tworzywa przetwarzanego, a także stabilizację ciśnienia na określonym, wysokim poziomie,

16