2278215402

czynników; wyniki jej pomiaru zależą od metody przeprowadzenia badań. Niemożliowe jest oznaczenie bezwzględnej temperatury samozapalenia - poniżej której samozapalenie mieszaniny wystąpić nie może, a powyżej którerj występuje niewątpliwie. Można jedynie ustalić (np.w normie) umowną metodę oznaczania temperatur samozapalenia ograniczoną szeregiem warunków badania i tak otrzymaną wartość temperatury samizapalenia uznać za wartość graniczną danej mieszaniny wybuchowej (tabl. 3.5.)

Tablica 3.5. Temperatury samozapalenia wybranych mieszanin wybuchowych

Nazwa substancji	Temperatura samozapalenia [°C]
Amoniak	630
Wodór	580
Aceton	540
Cyklopropan	498
Alkohol etylowy	425
Eter dwumetylowy	350
Furfurol	320
Acetylen	305
Metyloglikol	290
Dwusiarczek węgla	102
fosforowodór	100

3.6. Mieszaniny pyłów z powietrzem

Podobnie jak gazy palne i pary cieczy palnych pyły materiałów palnych tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. I w tym przypadku powstanie mieszaniny wybuchowej zależy od stężenia pyłu w mieszaninie (tabl.3.6.) Stężenie pyłów w mieszaninie z powietrzem wyrażane jest w gramach na metr sześcienny lub w mg na dm³.

Tablica 3.6. Charakterystyczne właściwości wybranych mieszanin pyłów z powietrzem

Rodzaj pyłu	Temperatura zapalenia °C		DGW mg/dm^3	Maks. ciśnienie wybuchu MPa
	chmura	warstwa
Aluminium	650	760	45	0,51
Żelazo	320	310	105	0,29
Cynk	680	460	500	0,34
Kakao	510	200	450	0,48
Żywica fenolowa	580	b.d.	25	0,63
Octan celulozy	470	400	45	0,95
Cukier	370	400	45	0,77

W wielu przypadkach przy analizie zagrożenia wybuchem mieszanin pyłów z powietrzem może być ważniejsza znajomość temperatury samozapalenia warstwy pyłu