IMG106

106

e napięcie na jej zaciekach zależy od prądu. PonięWat prąd nie Jest sinusoidalnie zmienny, więc i napięcie na zaciskach cewki nie będzie sinusoidalne. W tych warunkach teoretyczne obliczenie cewki z rdzenie.” ferromagnetycznym byłoby zbyt zawiłe rachunkowo. Dokonujemy więc pewnych uproszczeń, a mianowicie zakładamy, że napięcie i prąd są sinusoidalnie zmienne. Przy szukaniu schematu zastępczego takiej cewki zauważymy, że moc pobierana ze źródła jest związana ze stratami na ciepło Joule^a AP(j_u w uzwojeniu cewki (straty w miedzi) oraz ze stratami związanymi z przemagnesowywanien rdzenia ^APPe (straty w żelazie). Moc czynna pobierana przez oewkę z rdzeniem ferromagnetycznym może być wyrażona w postaci

(9.14)

Całkowity strumień magnetyczny przenikający cewkę dzielimy na dwie składowe, a mianowicie strumień główny zamykający się w rdzeniu i strumień rozproszenia zamykający się w powietrzu. Strumieniowi rozproszenia będzie odpowiadać w, schemacie zastępczym indukcyjność L ■ const, a ze strumieniem głównym kojarzymy prąd magnesujący I_ffl i indukowana siłę elektromotoryczna E. Schemat zastępczy i wykres wektorowy cewki z rdzeniem ferromagnetycznym przedstawia rysunek 9*3*

W ćwiczeniu tym będziemy się posługiwać schematem znacznie uproszczonym to znaczy takim Jak na rysunku 9.1. Należy Jednakże zauważyć, te R^ będzie zależeć od wielkości rdzenia ferromagnetycznego, Jako że w ćwiczeniu będziemy dokonywać pomiarów przy trzech różnych rdzeniach. Wartość dla odpowiedniego rdzenia należy odczytać z wykresów przed-8tewionych na rysunku 9.4 lub obliczyć, korzystając z wykresu wektorowego. Pozostałe parametry schematu zastępczego możemy obliczyć z takich samych wzorów jak w przypadku rdzenia powietrznego.

Rya. 9.3« Schemat zastępczy cewki na rdzeniu ferromagnetycznym (e) i Jego wykrea wektorowy (b)