80 (102)

30

a

impulsu w jednym z trzech pierwszych układów (pokazanych na rys. 41) zależy od kąta między rozgałęzieniem a główną rurą, gdyż impuls ciśnienia powracający w stronę silnika będzie się rozprzestrzeniać częściowo we wszystkich rozgałęzieniach z odpowiednio mniejszą amplitudą. Kąt ten nie powinien być większy od 40°, a najkorzystniejszy jest prawdopodobnie kąt równy przy którym w sąsiednich rozgałęzieniach występuje tylko

niewielkie odbicie (w postaci impulsu nadciśnienia) biegnącej fali.

W układach b i c na rysunku 41 impuls podciśnienia ma w każdym rozgałęzie-. niu amplitudę równą V₄ lub V₃ wielkości początkowej. W przypadku a (rys. 41) układ rozgałęzień trzeba dobrać bardzo starannie, aby uniknąć nierównego rozdziału impulsu.

Sposób kształtowania. się fali ciśnienia przed zaworem wylotowym pokazuje rysu-

Rys. 41. Kształty kolektorów wyło- • ^ne^ 42 dla przypadku, gdy towych    odbita fala ciśnienia powra

ca po 90° o. w. k. od chwili efektywnego otwarcia zaworu. Na wykresie zaznaczono również impulsy ciśnienia pochodzące z pozostałych cylindrów i następujące po sobie w kolejności ich pracy. Okazuje się, że w wyniku sumowania się wszystkich impulsów, w chwili gdy tłok wykonuje zwrot zewnętrzny, a zawory ssące i wylotowy są jednocześnie otwarte, w kanale wylotowym głowicy panuje znaczne podciśnienie. Jego wielkość (amplituda impulsu wypadkowego) jest taka, jakiej można by oczekiwać w przypadku oddzielnych rur wylotowych.

Taki korzystny rezonans impulsów zaistnieje również wtedy, gdy kąt a będzie wynosił 270°, 450° czy 630° o. w. k. (tj. 90° + + i*180°, gdzie i — dowolna liczba całkowita). Natomiast dla