2323411228

Wytłaczanie tworzyw sztucznych

Laboratorium Tworzyw Sztucznych

W ostatnich latach obserwuje się wyraźny wzrost wydajności pracy wytłaczarek jednoślimakowych, co odbywa się poprzez:

-    zastosowanie w strefie zasypu i zasilania rowkowanego cylindra,

-    umieszczenie na ślimaku stref intensywnego ścinania i mieszania,

-    zwiększenie momentu napędowego ślimaka.

Na rynku wytłaczarek jednoślimakowych obserwuje się tendencje do produkcji maszyn specjalistycznych zamiast uniwersalnych, tzn. przeznaczonych do przetwórstwa określonego tworzywa i otrzymywania konkretnego wyrobu. Wytłaczarki takie charakteryzują się przede wszystkim dużą wydajnością wytłaczania oraz zapewniają otrzymywanie wyrobów o optymalnych właściwościach.

3.3.2.    Wytłaczarki szybkobieżne (wytłaczarki adiabatyczne)

Pracują one z dużymi szybkościami obrotowymi (do 700 obr/min, prędkości obwodowe do 4 m/s). Ślimaki są tak skonstruowane, że topienie tworzywa następuje wyłącznie za pomocą tarcia (energii ścinania).

Są one proste w budowie i nadają się dla tworzyw niewrażliwych na działanie temperatury, jak np. PE lub PA6.

3.3.3.    Wytłaczarki dwuślimakowe

Wytłaczarki dwuślimakowe podzielić można ze względu na różne kryteria, z których najważniejszym jest kierunek obrotów ślimaków. Z tego powodu wyróżnia się wytłaczarki:

•    współbieżne, w których ślimaki obracają się w tym samym kierunku,

•    przeciwbieżne, w których ślimaki obracają się w kierunkach przeciwnych.

Ze względu na stopień zazębienia zwojów obu ślimaków wytłaczarki dwuślimakowe można podzielić na zazębiające się całkowicie, częściowo lub niezazębiające się. Tabelarycznie podział ten przedstawiono na rys. 17. W przemyśle zastosowanie znalazły głównie wytłaczarki współbieżne i przeciwbieżne o zwojach zazębiających się nieszczelnie, w których występują luzy międzyzwojowe spełniające ważną rolę w procesie uplastyczniania, szczególnie w procesach homogenizacji materiałowej. Wśród wytłaczarek nie zazębiających się praktyczne znaczenie posiadają wyłącznie wytłaczarki przeciwbieżne. Warto zwrócić uwagę, że w wytłaczarkach dwuślimakowych ze ślimakami zazębiającymi się zwoje (oraz kanały) ślimaków nie mogą być kształtowane w sposób dowolny tak, jak to miało miejsce w przypadku wytłaczarek jednoślimakowych. Kształty i wymiary kanałów oraz zwojów jednego ślimaka są tutaj ściśle zależne od kształtów i wymiarów drugiego.