2323411234

Wytłaczanie tworzyw sztucznych

Laboratorium Tworzyw Sztucznych

Wytłaczarki jednoślimakowe, ze względu na niewielką cenę znalazły największe zastosowanie głównie w przetwórstwie tworzyw homogenicznych, jednego rodzaju. Wytłaczarki dwuślimakowe współbieżne, pracujące przy znacznie wyższych prędkościach obrotowych oraz charakteryzujące się większym generowaniem energii cieplnej wskutek rozpraszania energii mechanicznej, wymagające dużych nakładów inwestycyjnych, znajdują zastosowanie głównie w bezpośrednim wytwarzaniu gotowych półwyrobów z tworzyw modyfikowanych i kompozytów polimerowych. Wytłaczarki dwuślimakowe przeciwbieżne, ze względu na niewielkie prędkości obrotowe ślimaków oraz niewielkie siły ścinające występujące w układzie uplastyczniającym, znalazły zastosowanie głównie w przetwórstwie tworzyw o małej stabilności cieplnej, jak kauczuki czy PVC.

5. Efekty lepkosprężystego zachowania tworzyw polimerowych w procesach wytłaczania.

5.1. Efekt Barusa

Efekt Barusa polega na procesie pęcznienia strugi uplastycznionego tworzywa polimerowego opuszczającego głowicę wytłaczarki. W wyniku występowania tego efektu pole przekroju poprzecznego wytłoczyny jest zatem większe od pola przekroju poprzecznego otworu dyszy wytłaczarskiej.

Rys. 21. Schematyczny przebieg efektu Barusa.

Jeżeli profile nie wykazują przekroju kołowego, to przekroje dyszy i wytłoczyny, ze względu na nierównomierne rozszerzanie się materiału, są najczęściej różne. Aby otrzymać kształt wytłoczyny zgodny z oczekiwanym, należy obliczeniowo lub empirycznie zmienić kształt ustnika tak, aby po procesie pęcznienia strugi uzyskać wymagany kształt profilu. Do eliminowania efektu Barusa w linii technologicznej służą urządzenia zwane kalibratorami.

17