Wstęp
oraz w przepisach innych aktów wydanych na podstawie ustaw. W naszym systemie prawnym przepisy regulują nie tylko techniki wyceny nieruchomości bądź działalność zawodową z tym związaną, ale także wskazują, z jakich przyczyn i do jakich celów wartość nieruchomości powinna zostać określona.
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że wycena nieruchomości nie jest wykonywana jedynie w celu zaspokojenia indywidualnych potrzeb prywatnych zleceniodawców. W obrót nieruchomościami zaangażowane są także, a może przede wszystkim, podmioty publiczne. Przyczyniła się do tego m.in. konieczność rozwoju infrastruktury i związane z tym wzmożone nabywanie nieruchomości przez państwo i inne podmioty publiczne w drodze umów cywilnoprawnych lub wywłaszczenia, a także inne czynności podmiotów publicznych mające za przedmiot nieruchomości. Dlatego też prawidłowe sporządzanie wycen nabrało szczególnego znaczenia z punktu widzenia interesu publicznego, szczególnie w sytuacji nierównorzędności stron stosunku prawnego, z którą w wielu przypadkach mamy do czynienia.
Nie ulega wątpliwości, że wycena nieruchomości jest, pod względem wielości metod, jakimi się posługuje, dziedziną kompleksową. Można przytoczyć słowa Z.J. Boczka, że jest „sztuką opartą na znajomości prawa, ekonomii, przepisów budowlanych i w dużej mierze na własnych doświadczeniach rzeczoznawcy majątkowego”1.
Autorzy wielu monografii i artykułów, będący również przedstawicielami zawodów nieprawniczych, koncentrowali się głównie na omawianiu problemów technicznych wyceny nieruchomości (A. Hopfer, R. Cymerman, Z.J. Boczek i inni), aspektów ekonomicznych wyceny, w tym zagadnień dotyczących funkcjonowania rynku nieruchomości (E. Kucharska-Stasiak). Z zakresu zaś nauk prawnych przedmiotem zainteresowania były aspekty cywilistyczne, dotyczące m.in. charakteru prawnego umowy o sporządzenie operatu szacunkowego i odpowiedzialności rzeczoznawców (S. Kalus). Z punktu widzenia opisu obowiązujących rozwiązań prawnych kwestie dotyczące wyceny nie-
12
Z.J. Boczek, Wycena nieruchomości, Sopot 2001, s. 15.