2371743879

m.in.:    metody sklerometryczne (np. test młotkiem Schmidta),

ultradźwiękowe, sejsmiczne (wykorzystujące uderzenie jako czynnik wyzwalający drgania), radarowe, tomografia akustyczna i radarowa.

Uzasadnieniem wykonania badań niszczących jest ich duża dokładność, lecz uciążliwości w fazie pozyskiwania próbek wynikające z uwarunkowań technicznych, czasochłonność, z uwagi na dwuetapowość badań, a przede wszystkim ograniczenia związane z niebezpieczeństwem obniżenia nośności osłabianych elementów [3], skłaniają do wykorzystywania mniej dokładnych, lecz znacznie efektywniejszych czasowo, metod pomiarowych. Powszechnie stosowane od lat metody nieniszczące umożliwiają oznaczenie jakości i wytrzymałości betonu w zrealizowanej konstrukcji.

Najpopularniejszym sposobem klasyfikowania parametrów zrealizowanych elementów konstrukcji betonowych i żelbetowych jest nieniszcząca metoda badań jakości betonu przy wykorzystaniu młotka Schmidta, w której wytrzymałość i jednorodność betonu określa się za pomocą pomiaru liczby odbicia (pomiaru lokalnych twardości powierzchniowych), a następnie statystycznej analizy wyników pomiarów na podstawie zależności empirycznych. Dla sklerometrów Schmidta jest to zależność pomiędzy liczbą odbicia a wytrzymałością na ściskanie (fc-L) [5].

4. MONITORING    GEODEZYJNY    PROWADZONY

INSTRUMENTAMI SKANUJĄCYMI

Geodezyjnym monitoringiem przemieszczeń - zmian geometrii konstrukcji - są objęte wszystkie zapory betonowe klasy I i II w kraju.

Okresowe pomiary w ramach monitoringu geodezyjnego mogą być prowadzone nowoczesnymi instrumentami geodezyjnymi tzw. instrumentami skanującymi, tj. tachimetrami i skanerami laserowymi, które pozwalają uzyskiwać modele punktowe (o charakterze quasi-ciągłym) łatwe do obróbki i analizy. Skaner, tak jak tachimetr, wyznacza współrzędne przestrzenne (X, Y, Z) mierzonych punktów, określając odległość i kąty. Bardzo zbliżone do wyników klasycznego pomiaru geodezyjnego są dokładności realizowanych przez skaner czynności pomiarowych. Parametrem najbardziej odróżniającym instrumenty^ skanujące od tachimetru, oprócz szybkości pracy, jest rejestracja czwartej współrzędnej - siły odbicia od powierzchni skanowanej powracającego sygnału świetlnego (intensywność odbicia) wysianego przez skaner. Wielkość ta przypisana jest do każdego punktu pomiarowego jako intensywność, a interpolowana na regularną siatkę daje obraz intensywności. Obraz intensywności odbicia dla zapory z wizualizacją kolorystyczną przedstawia rysunek 1. Prezentowane wyniki pomiarów zostały wykonane przez Zakład Geodezji Inżynieryjnej i Pomiarów Szczegółowych Politechniki Warszawskiej