ROZDZIAŁ 17 U Sieci komputerowe
Ze względu na ilość jednocześnie przesyłanych promieni świetlnych (rysunek 17.12) rozróżnia się światłowody jednomodowe i wielomodowe.
• Światłowody jednomodowe (ang. Single Modę Fibers) umożliwiają przesyłanie tylko jednego promienia wzdłuż rdzenia, za to na duże odległości. Transmisja danych jest szybka, a poziom zniekształceń niski.
• Światłowody wielomodowe (ang. Multi Modę Fiber) umożliwiają jednoczesne przesyłanie wielu promieni świetlnych padających pod różnymi kątami na płaszcz światłowodu. Transmitowane są większe ilości danych, jednak na mniejsze odległości. W gradientowej odmianie tego światłowodu rdzeń składa się z kilku warstw o innym współczynniku załamania, dzięki czemu odbite promienie poruszają się po torze sinusoidalnym. W odmianie skokowej rdzeń jest jednolity, dzięki czemu światło odbija się pod kątem i przyjmuje postać prostych.
Rysunek 17.12. Schemat działania światłowodu skokowego
Zaleta światłowodów to całkowita odporność na przesłuchy oraz zakłócenia elektromagnetyczne i radiowe. Brak wewnętrznych i zewnętrznych szumów oznacza, że sygnały mogą pokonywać dalsze odległości i są przesyłane szybciej niż w okablowaniu miedzianym. Przewody muszą zostać zakończone zestawem precyzyjnych złączy, co oczywiście sprawia, że instalacja staje się trudniejsza. Można spotkać kilka odmian gniazd, wtyczek i modułów umożliwiających łączenie osprzętu sieciowego, na przykład: ST, FC, SC, XENPAK, SFP+, X2, XPAK, XFP. Moduły montowane są w urządzeniach centralnych w specjalnych gniazdach, na przykład miniGBIC (ang. Gigabit Interface Comerter).
Połączenia między węzłami w sieciach Ethernet opartych na topologii gwiazdy realizowane są za pomocą urządzeń centralnych, takich jak koncentratory (ang. hub) (rysunek 17.13) lub przełączniki (ang. switch).