242074039

Wówczas były jeszcze dwa Zarządy Powiatowe PZKO. jeden we Prysz te-

/

cie, a drugi w Czeskim Cieszynie i nie było Zarządu Głównego JTa

jednej z Konferencji Powiatowych, na której byi-em delegatem z

frysztackiego Koba PZKO, przemawiać także Rudolf Ochman. Podczas

przerwy w obradach podszedłem do Niego i zapytałem wprost, czy to

On, ten sam z Kalendarza i z Głosu Ludu. Zaskoczony uśmiechnę.!

sią przyjaźnie i odpowiedział, ze tak. Wtedy poznaliśmy się oso-* *

biscie. Byliśmy z tego samego powiatu i toczyła nas społeczni-

kowska praca Związkowa. Potem utworzony został- Zarząd Główny PZKO

i odbywały się już Zjazdy, na których również spotykałem Rudolfa

Ochmana. Powoli zbliżaliśmy sią do siebie, a raczej ja zbliżałem

się do Niego, ponieważ mi imponował-.

Chociaż o 26 lat starszy ode mnie, był- w naszych stosunkach

zawsze koleżeński, przyjazny, chętnie służący radą i pomocą.

Kiedy pod koniec marca 1968 roku ZG PZKC zorganizował-

✓

sympozjum historyków polskich i czechosłowackich na temat ńosny

/ / />

Ludów na Śląsku Cieszyńskim w sali Piasta, to R. Ochman, przychodząc później niż ja, przysiadł się do mnie, bo przecież zna-

* ^ * lismy się juz dobrze. Obrę* zabieraliśmy wtedy głos w dyskusji

juz pierwszego dnia. Na drugi dzień rano usiedliśmy ponownie obok siebie i wtedy R. Ochman po otwarciu swojej teczki wręczył mi kopertę. Wyjąłem z niej kartki pocztowe /widokówki/ z Prysztatu,

sporządzone przed wojną przez Express Poranny, na których byłem

/

utrwalony, a które /oryginalne zdjęcia/ gestapowcy zniszczyli

podczas rewizji w naszym domu. Wzruszyły mnie te pamiątki. Po ich

obejrzeniu, włożyłem je z powrotem do koperty i chciałem oddać

właścicielowi. Ochman przytrzymał moją ręką ze słowami: "Jeżeli

pan chce, może je zatrzymać". Podziękowa3rem, a w przerwie obrad

opowiedziałem Mu, w jaki sposob pozbawiono mnie tych i innych ✓

zdjęć. "Poznałem pana na nich, dlatego je przyniosłem, a mnie nie

są tak bardzo potrzebne, więc proszę je sobie zostawić", odrzekł.

/ /

Potem czesciej widywaliśmy się i spotykali na zebraniach Sekcji Historycznej ZG PZKO, a gdy R. Ochman wstąpił-co Sekcji Folklorystycznej ZG PZKO, chyba w 1968 lub w 1°69 roku, to nasze wsnolne kontakty na polu folklorystyki były częstsze i bliższe.

wiosną w 1979 roku PhDr K.P. lad1uliec, Dr3c. .rezygnował z funkcji przewodniczącego Sekcji Folklorystycznej i wowczoS członkowie SF na przewodniczącego zaproponowali mgr Rudolfa Ochm-na, który zgodził się, po dłuższym przekonywaniu. przvjąc te funiccje, jednak pod warunkiem, że ja będę wybrany wiceprzewodniczącym. Tak się też stało i Plenum ZG ^ZKC zaakceptowało nasz wybór. Współpraca nasza układała się bardzo dobrze, bo mar P.

Ochman jako przewodniczący Sekcji Folklorystycznej ZG PZ X'pilnie