chociaż zawiera on studia przypadków i streszczenia dotyczące określonych sektorów — czytelnikowi poszukującemu szczegółowych wytycznych dotyczących specyficznych dziedzin, np. kolei wysokich prędkości, portów, ochrony zdrowia i niektórych projektów środowiskowych, zaleca się przejrzenie szczegółowej literatury dotyczącej AKK. Kluczowe referencje podane są w bibliografii.
6. Sześć kroków do dobrej oceny
Niniejszy Przewodnik ma na celu zaproponowanie, aby dokument oceny projektu był ułożony według sześciu kroków:
S Przedstawienie i omówienie kontekstu społeczno-gospodarczego oraz celów Pierwszym logicznym krokiem w ramach oceny jest dyskusja jakościowa dotycząca kontekstu społeczno-gospodarczego oraz przewidywanych celów, które mają być osiągnięte w wyniku inwestycji, zarówno w sposób bezpośredni, jak i pośredni. Dyskusja ta powinna uwzględniać związki między celami a priorytetami ustanowionymi w danym programie operacyjnym i narodowych strategicznych ramach odniesienia oraz spójność z celami funduszy UE. Dyskusja ta ma pomóc służbom Komisji w ocenie przesłanek oraz spójności wnioskowanego projektu z politykami UE.
Czytelna identyfikacja projektu
Identyfikacja oznacza, że dany przedmiot stanowi samowystarczalną jednostkę poddawaną analizie, tj. żadna istotna cecha ani element nie są wykluczone z zakresu oceny (połowa mostu nie jest mostem); stosownie uwzględnione zostaną efekty pośrednie i sieciowe (np. zmiany w modelach urbanistycznych, zmiany w sposobach wykorzystania innych środków transportu) oraz podmioty, których koszty i korzyści mają być poddane analizie („kto się kwalifikuje?”).
'ó Studium wykonalności projektu i rozwiązań alternatywnych
Wynikiem typowej analizy wykonalności powinno być ustalenie, czy kontekst lokalny jest sprzyjający wobec projektu (np. czy nie ma ograniczeń fizycznych, społecznych lub wiążących ograniczeń instytucjonalnych), czy zapotrzebowanie na usługi w przyszłości będzie odpowiednie (prognozy długoterminowe), czy dostępne są właściwe technologie, czy stopa wykorzystania infrastruktury lub zakładu przemysłowego nie ujawni nadmiernych niewykorzystanych mocy, czy dostępne będą zasoby pracownicze i menedżerskie, oraz uzasadnienie szkicu projektu (skala, lokalizacja itd.) względem scenariuszy alternatywnych („pracować jak zwykle”, „minimum”, „zrobić coś” i „zrobić coś innego”).
S Analiza finansowa
Powinna ona być przeprowadzana zgodnie z metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych. KE sugeruje przyjmowanie realnej finansowej stopy dyskontowej odniesienia na poziomie 5%.
W układzie tabel rachunkowych należy przedstawić wpływy i wydatki pieniężne związane z:
— całkowitymi kosztami inwestycji,
— całkowitymi kosztami i przychodami operacyjnymi,
— finansowym zwrotem z inwestycji: FNPV(C) i FRR(C),
— źródłami finansowania,
— trwałością finansową,
— finansowym zwrotem z kapitału krajowego: FNPV(K) i FRR(K);
— ten ostatni wskaźnik uwzględnia wpływ dotacji UE na inwestorów krajowych (publicznych i prywatnych).
Horyzont czasowy musi być spójny z okresem ekonomicznej użyteczności głównych aktywów. Odpowiednia wartość rezydualna musi być przedstawiona w rachunkach na rok końcowy. Ogólna
14