Tabela nr 1. Koszt systemu odpowiedzialności cywilnej deliktowej (tort cost) w USA
1950 |
1970 |
1990 |
2007 | |
Tort Cost w mld USD |
1,8 |
13,9 |
130,2 |
252 |
PKB w mld USD |
294 |
1.039 |
5.803 |
13.808 |
Tort Cost jako % PKB |
0,62 |
1,34 |
2,24 |
1,83 |
Tort Cost per capita w USD |
12 |
68 |
522 |
835 |
Źródło: Update on U.S. Tort Cost Trends, 2008.
W latach 90. ubiegłego stulecia zaczęto dostrzegać zmiany w podejściu do kwestii sporów i odszkodowań na rynkach europejskich, w tym zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, gdzie wskazuje się, że zmiany datuje się od połowy lat 80.21, jakkolwiek w tym okresie koszty systemu odpowiedzialności cywilnej deliktowej oceniane w odniesieniu do wartości produktu krajowego brutto były znaczące także w innych krajach22. Według Tillinghast23 koszt ten w roku 1998 wynosił odpowiednio: dla USA 1,9% GDP, Włochy 1,7%, Niemcy 1,3%, Francja i Japonia po 0,8%, Wielka Brytania 0,6 % GDP (zastrzega się tu, że w latach 1994-98 w Wielkiej Brytanii wartość produktu krajowego brutto wzrosła o 25% i był to najszybszy wzrost w Europie, inaczej wskaźnik ten byłby porównywalny do Francji czy Japonii).
W analizie zjawiska compensation culture na rynku brytyjskim24 - zwrócono uwagę na następujące elementy specyficzne dla tego wzrostu:
■ wzrost ilości i wartości roszczeń oraz kosztów pomocy prawnej (w tym zwłaszcza dla podmiotów pozwanych) - przy tym dane za lata 1992-2001 wskazują, że w tym okresie na rynku brytyjskim wzrosła przede wszystkim ilość roszczeń, gdyż uwzględniając inflację wartość przykładowych kwot odszkodowania przy określonych uszczerbkach pozostała na podobnym poziomie25;
■ ekspansja roszczeń w dotąd wolnych obszarach - byli uczniowie pozywają szkoły w związku ze szkodami wynikłymi z niskiej jakości nauczania lub błędów w procesie oceny, żołnierze, policjanci i pracownicy służb ratowniczych domagają się kompensat za cierpienia psychiczne i traumy wynikłe w związku z pracą, pełnieniem służby; spekulanci pozywają banki i doradców finansowych za brak ostrzeżenia o kryzysie na rynku nieruchomości, a pracownicy swoich pracodawców za stres wynikły z przepracowania - uwagę zwraca tu nasilenie cierpień psychicznych, trudnych do weryfikacji, jako podstawa roszczenia oraz kierowanie roszczeń do podmiotów „pewniejszych", jako potencjalny zobowiązany do kompensacji z uwagi na pozycję finansową, w tym w dużej mierze do podmiotów publicznych.
Z uwagi na drugi z wymienionych elementów - kontrowersyjność pewnych roszczeń - powstała tendencja do negatywnej oceny owej ekspansji roszczeń, określanej, jako compensation culture, culture of litigation. Wskazywano26 na wiele negatywnych konsekwencji27: 21F. Furedi, op.cit.
22 J. Lowe, op. cit.
23 Por. wyjaśnienia dot. raportów Towers Perrin we wcześniejszych przypisach.
21F. Furedi, op. cit.
25 Por. zestawienie w Appendix II, (w:) J. Lowe, op. cit.
26 F. Furedi, op.cit., J. Lowe, op.cit.
27 Kwestia ta wielokrotnie zresztą była także dyskutowana na rynku amerykańskim.
Rozprawy Ubezpieczeniowe zeszyt 9(2/2010) 11